Datumloze dagen

Gelezen door: Agnes Poesen (291 boeken)

Je maakt een afspraak met je partner. Je wilt geen kind. Dat kind komt er toch. Hoe ga je hiermee om. Je kan het doen zoals het naamloze hoofdpersonage in de roman Datumloze dagen van Jeroen Brouwers. Je laat het voor wat het is, leeft je eigen leven en hebt geen contact met deze zoon. In een periode van 40 jaar ontmoeten zij elkaar slechts enkele keren en dat veelal op initiatief van de zoon. Pas als de zoon stervende is komen ze nader tot elkaar en verwacht de zoon voor één keer een initiatief van de vader. In deze roman is natuurlijk de hoofdthematiek de vader/zoon relatie. Je ervaart als lezer vooral het schuldgevoel, het tekortkomen van de vader. De vader wentelt zich in zelfkritiek, heeft haast berouw voor zijn tekortschieten als vader. De zoon veracht zijn vader maar weet, in zijn diepste zijn, dat hij een kopie is van zijn vader. Andermaal een prachtig geschreven boek. Soms heftig woordgebruik maar vooral ontroerend!

Gelezen door: Norbert De Meyer (139 boeken)

Citaat: "Zoals de tijd geruisloos langs je heen jaagt, honderd keer sneller dan de tgv naar Parijs, sneller dan een raket op weg naar de planeten, sneller dan een willekeurige gedachte, zo holt het leven in struikelende haast zichzelf voorbij: amper de baarmoeder verlaten, waait je het oudemannengrijs al van het hoofd en springt de wolf in je tanden, zijn er groeven in je gezicht gekrast en als met een ploeg nog diepere voren in je ziel."

Het is veelal een schabouwelijke onderneming om een Brouwersboek onder de loep te nemen. Maar laat ik diens fanaten meteen geruststellen: dit is een héél mooi werkstuk. Meer nog: dit is vakwerk. Ik had niet anders gehoopt en verwacht.

Brouwers beschrijft de radeloze zoektocht van een vader naar zijn, door eigen toedoen, verloren zoon. Wat jammer dat die broze toenadering pas plaats vindt als de jongen met een dodelijke ziekte onder de leden te bed ligt en bij zijn biologische vader steun zoekt om een punt achter het leven te zetten. Nergens trapt Brouwers in de valkuil van de op de loer liggende meligheid. Sommige confrontaties zijn ondraaglijk pijnlijk omdat ze zo herkenbaar menselijk zijn.

Aan de hand van ingetogen, liefdevolle natuurbeschrijvingen wordt je meegezogen in een verbijsterende draaikolk en zoektocht naar de ziel van het bestaan die natuurlijk nergens uitmondt; karakters worden binnenste buiten geplooid en ontleed; messcherp worden gedachten gefileerd. Vruchteloos, hopeloos, uitzichtloos. En telkens weer baadt het verhaal in de in velerlei vormen opduikende kleur rood: de kleur van de hartstocht, van het verlies, van woede, van dood en alle schakeringen daar tussenin. Toch is niet alles kommer en kwel, daar schroeit Brouwers zich de vingers niet aan. Weggemoffeld piept een sprenkeltje hoop dat het weer goed komt; zelfs als mensen elkaar hartsgrondig naar het hellevuur verwensen, smeult er nog een restje liefde.

Er valt in dit boek heel wat te ontdekken: het chagrijnige verhaal van de echtscheiding, de moeilijke man-vrouw en vader-zoon verhoudingen, de breekbare vreugde om het kleinkind, de verscheurende beslissing om het levenseinde. Brouwers kruidt dit met een wonderlijke zinsbouw en woordenschat uit onze moedertaal, waarin hij naar hartenlust graait en er mee goochelt. Woorden om op te kauwen en te herkauwen. Ik werd er tureluurs van.

Een datumloos boek om te lezen op een datumloze dag.

Gelezen door: Paul Cresens (7 boeken)

Dit is mijn eerste kennismaking met Jeroen Brouwers (beter laat dan nooit). Je merkt duidelijk dat er veel van de auteur in het hoofdpersonage zit (dat wordt nog duidelijker als je meer van Brouwers leest), en in dit geval is dat een goede zaak. Je voelt meteen sympathie voor het personage, het lijkt echt iemand van vlees en bloed.

Gelezen door: sisyfus (1 boeken)

Citaat: "Doelloos rijden door het donker, tot ik zonder voorafgaand plan of voornemen uitkwam bij de zee, het strand, de branding, die onzichtbaar was in het compacte zwart, - ik kon haar wel horen, ze praatte tegen me, maar ik werd er niet rustig van."

Het boek is een monoloog van een succesvol academicus, man van de wereld, die nooit voor iets of iemand anders heeft geleefd dan voor zichzelf, ook niet voor zijn ongewenste zoon. De teneur van zijn relaas is cynisch en pessimistisch, met wat heldere opflakkeringen wanneer hij het over de vrouwen in zijn leven heeft, echtgenotes of scharrels. Verbitterd en gehard als hij is, wordt hij toch diep geraakt door de gebeurtenissen waarover hij vertelt en breekt zijn egocentrische cocon.
Het boek gaat in de eerste plaats over die intense emoties: spijt, schuldgevoel, zelfverachting. Er zijn regelmatig harde, rauwe momenten, die als mokerslagen in bedwelmende stilte op de lezer aankomen. Er is ook plaats voor wat humor, vaak cynisch en grof. In combinatie met de mannenpraat over vrouwen en seks drong de vergelijking met Brusselmans zich regelmatig bij me op, al is Brouwers subtieler en staat deze thematiek minder centraal.

Gelezen door: MichielFR (1 boeken)

Het was een unieke ervaring, het is, zoals meestal bij Brouwers, een speciaal thema. je wordt mee genomen in het verhaal van een vader die eigenlijk niet had gewenst om vader te zijn maar door een misleidings truc toch was overgegaan tot het vaderschap. Het is geen boek om gelukkig van te worden maar het zet je wel aan het denken, je komt tot het besluit dat je eigenlijk van geluk mag spreken dat je ouders je wouden, dat je niet verwaarloosd wordt of gewoon weg in de steek wordt gelaten. het was mijn eerste boek van Brouwers en het is er een dat voor altijd zal blijven hangen. -MF-

Gelezen door: NadiaH (123 boeken)

Citaat: "Het is onnodig in angst te zitten over de dood, Nathan, mijn zoon. Onze angst geldt niet de dood, maar het sterven, waar men zich geen beeld van kan vormen, anders dan in huiselijke trant: het licht gaat uit, de machine stopt"

Niets menselijk is Jeroen Brouwers vreemd... Een boek dat ik op 2 dagen uit las maar waar ik allesbehalve vrolijk van werd; de melancholie en tristesse spatten van de bladzijden maar nergens wordt Brouwers melig. Mooi taalgebruik en prachtige natuurbeschrijvingen.