Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Ik heb m’n deel gehad. M’n eerste vrouw van me weg, m’n tweede vrouw van me weg, en alsof dat nog niet genoeg is vind ik geen derde vrouw. Nou, dat zijn alvast drie vrouwen die me niet al te best behandelen. Zeker met die derde wordt het nog uitkijken."

Voor degenen die bewust nooit een boek van Herman Brusselmans hebben gelezen zou ik aanraden: probeer eens Watervrees tijdens een verdrinking, het jongste boek van Herman Brusselmans te consumeren. Een van Vlaanderens bekendste én beruchtste auteurs schrijft daarin de breuk met zijn geliefde van zich af. De onverwachte breuk kreeg al een plaats in Van drie tot zes, maar de grote ravage die ze aanrichtte krijgt uitgebreid aandacht in Watervrees tijdens een verdrinking (Prometheus), zijn 153ste boek.

De auteur verloochent zijn eigen stijl niet maar als nooit er voor laat hij zijn eigen leven en gevoelens op een heel intense manier aan bod komen. Anderhalf jaar zijn Phoebe en hij uit elkaar en het liefdesverdriet is nog altijd even verpletterend. Phoebe is sinds jaar en dag de naam die Brusselmans in zijn boeken aan echtgenote Tania De Metsenaere geeft. Het lijkt waarempel op therapeutisch schrijven, maar dan wel op een manier waarop het boeiend blijft voor de liefhebbers van zijn boeken. Het lijkt wel of hij zichzelf een limiet oplegt van hoever hij mag gaan in zelfmedelijden, verdriet en woede, maar verder niet.
Het decor is eenvoudig, vrij vertrouwd zelfs en toont de dagelijkse sleur van een man die na jaren plots alleen komt te staan, verlaten door zijn vrouw, de vrouw van zijn leven. Vrienden bieden maar beperkte troost en een nieuwe vrouw zoeken lukt niet. Geen enkele vrouw kan de vergelijking met Tania doorstaan. Nu is de wond nog te vers, de woede te krachtig, de rouw te diep, de haat te ingrijpend, de onverschilligheid te heftig, de neiging tot het ruïneren van een voorbije liefde te onterecht. Liefde is nooit voorbij, zoals alles wat geweest is nooit voorbij is. Liefdesverdriet: het is chaos, een stinkende open wonde.... Dit boek drong bij mij door merg en been en ik bewonder de auteur dat hij het kon en durfde schrijven. Het is een scheldtirade en een liefdesverklaring in één, heel mooi verwoord.