Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Wij hadden niets te verbergen. Je mocht ons zien zitten aan de tafel die papa zelf had gemaakt. Hij stond met een houten pollepel klaar om de dampende soep in de aardewerken kommen te scheppen. Pompoensoep van de pompoenen uit de tuin. Meer dan ooit zag hij er als een priester uit die het brood zou breken en met zijn leerlingen delen."

De adolescente Gitte Vandenavenne is het hoofdpersonage uit de nieuwe roman van Kristien Hemmerechts. Zoals steeds verwerkt de schrijfster gezins- en familierelaties in een beklemmend proza in een voortreffelijke taal.

Gitte is een eigentijds portret in twee delen van een jeugd tegen de achtergrond van een mysterieus verleden. Het is Gitte zelf die verslag doet van verschillende periodes in haar leven: een periode van onschuld, waarin ze verliefd is op haar oudere broer Woud, haar moeder waar ze een haat-liefde verhouding mee heeft, haar vader die altijd alles en iedereen tracht te verzoenen, haar studententijd, flodderende liefdes, seksuele verhoudingen zonder verplichtingen, een uitzichtloze verliefdheid op de zoon van een ex-lief van haar moeder en het bestuderen van poëzie.

De auteur weeft het allemaal in mekaar tot een vlot en knap verhaal met een typische Hemmerechts stempel. Het verhaal is in het begin heel idyllisch om later grimmiger en grimmiger te worden. Zoals meestal is ook nu de erfelijkheidsfactor heel belangrijk in het lot van haar personages. Tegen wil en dank worden kinderen met de genen en ook wandaden van hun ouders en voorouders opgezadeld en die erfenis kan voor sommige mensen ondraaglijk worden.

Gitte is een mondige jongedame, die veel denkt, tot eigen haar grote ergenis die gedachten ook uitspreekt en haar omgeving heel nadrukkelijk observeert. Gitte zweeft ook als een nimf soms aandoenlijk soms brutaal door het het hele verhaal. Heel visueel ook zoals ze op haar brommertje door het desolate Waalse dorp tuft. Toch weer een knap boek van een zéér productief schrijfster!

Gelezen door: Agnes Poesen (291 boeken)

Gitte Vandeavenne is het hoofdpersonage in de roman Gitte van Kristien Hemmerechts. Gitte leeft samen met haar ouders en haar twee broers in een bosrijke omgeving op de grens tussen België en Frankrijk. Gitte’s overgrootvader Lionel , was boswachter in dit gebied en hij werd meer dan 50 jaar geleden vermoord teruggevonden op deze plek. Het gezin geniet van hun leven in deze vrij eenzame omgeving waar de kinderen, enigszins genoodzaakt, intensief met elkaar optrekken.

Aan deze harmonische omstandigheden komt evenwel een abrupt einde nadat er twee zaken gebeuren. De obsessie van zoon Woud voor zijn overleden overgrootvader Lionel explodeert en door de onverwachte invitatie van een ex-jeugdvriend van de moeder komt het verleden weer helemaal op de voorgrond te staan. Hierdoor komt de relatie tussen Gitte en haar moeder heel sterk onder druk te staan. Gitte keert zich af van haar moeder en gaat graven in het verleden om alles beter te kunnen plaatsen en begrijpen. Al snel blijkt dat alles met elkaar verweven is.

Zoals we van deze schrijfster gewoon zijn heeft zij ook in dit boek een hele reeks thema’s aan bod laten komen: literatuur, religie, liefde, de relatie tussen ouder en kind, de vrouwelijke seksualiteit. Maar het mooist uitgewerkt zijn de thema’s identiteit en afkomst. Deze beide thema’s leggen je als persoon, individu grenzen op. Grenzen die de schrijfster in dit werk letterlijk en figuurlijk op de voorgrond heeft geplaatst. Vragen als “in welke mate dragen gebeurtenissen uit het verleden en de gekregen opvoeding bij tot de definitieve karaktervorming? Hoe kan je als individu loskomen van traumatische ervaringen?” heeft de schrijfster op een intelligente en sterke manier beschreven. De roman is ook zeer goed opgebouwd zodat je als lezer tot op het laatst in spanning blijft naar de plot. Zeker één van de betere romans die ik dit jaar mocht lezen.

Gelezen door: Claude Bonvin (778 boeken)

Een goed geschreven roman over een jonge vrouw Gitte. Ze had een goede band met haar broers, totdat haar broer Woud het geestelijk niet meer aan kan en naar een instelling verhuist.Woud was haar lievelingsbroer en ze denkt dat ze zonder hem niet meer kan leven.Wat ook een grote rol speelt in haar leven en in het gezin is de dood van haar overgrootvader. Hij was boswachter en werd vermoord door stropers.
Het is moeilijk een boek van Kristien Hemmerechts te beschrijven! Je moet het gewoon lezen en verwerken.