De schervenverzamelaar

Gelezen door: Anne Willems (4 boeken)

Citaat: "Het was alsof ze in haar binnenste een nest gebouwd had. Alsof ze daarin verstopt zat, veilig en geborgen, terwijl buiten haar lichaam verder functioneerde. Donker was het daarbinnen. Warm. Zacht. Ze had geen honger en geen dorst, voelde geen pijn en geen droefheid. Iemand had de controle overgenomen. Dat was geruststellend. Iemand voelde zich altijd verantwoordelijk. Ze lieten haar niet in de steek. In elkaar gedoken in haar hol sloot ze haar ogen en luisterde naar de stilte. En heel even was alles goed."

Dit is de derde psychologische thriller van Monika Feth, bedoeld voor adolescenten, maar ook zeer genietbaar voor volwassenen. Dit, niet eenvoudig geconstrueerd, verhaal boeit vanaf de eerste bladzijde. De schrijver verspringt voortdurend van vertelstandpunt, binnen elk hoofdstuk aangeduid door drie sterretjes. Op die manier kan je je goed inleven in de gedachtewereld van elk personage.

Ik kan niet anders dan mij aansluiten bij de flaptekst: "Vol bloed en zonder herinneringen aan de voorbije uren zit Mina naast het lijk van haar vader. De politie is op zoek naar de moordenaar. Mina, die haar onschuld niet kan bewijzen, vlucht. Jette en Merle vangen het meisje bij hen thuis op, er vast van overtuigd dat zij de moord niet gepleegd heeft. Tot ze tot de vaststelling komen dat Mina duistere kanten heeft. Scherf voor scherf puzzelen Jette en Merle het vreemde meisje en haar verleden in elkaar."

 | Reacties (2)Delen |
2 reacties:
Dries De Proost op 4 oktober 2010:
Ik vind dit een boek dat zeer aangenaam leest, de personages, de onderwerpen en de gebeurtenissen zijn ook zeer boeiend. Het verhaal is zeer meeslepend en leest nu eens snel en dan weer iets moeilijker.
De personages zijn heel goed uitgedacht, het zijn er ook een aantal, daardoor wordt het soms ook wel ingewikkeld. Omdat het hoofdpersonage aan dissociatieve identiteitsstoornis lijdt, splitst dit personage zich als het ware op in nog meer personages, maar dat komt het verhaal eigenlijk alleen maar ten goede.

Het verhaal gaat over een moord, eigenlijk een dubbele moord, dat maakt het verhaal spannend, pas op het einde wordt duidelijk wie de moord(en) gepleegd had, al wist ik al een tijdje wie de dader was, daardoor was de verrassing er natuurlijk ook af.
Er zitten wel een aantal wendingen in het verhaal, meestal dan nog op een moment dat je het niet verwachtte, dit vond ik zeker een pluspunt.

Het verhaal leest zeer snel en is redelijk gemakkelijk geschreven, toch was het soms een beetje lastiger. Bijvoorbeeld wanneer de psycholoog over de ziekte begon. Soms heb ik het internet eens geraadpleegd maar de uitleg die er in het boek dan stond was eigenlijk duidelijk genoeg.

Ik vind dit boek zeker een aanrader, het heeft veel te bieden, gaat over onderwerpen waar ik nog nooit van gehoord had en leest bovendien ook nog eens snel. Lezen dus!
Jolien.vh op 5 maart 2009:
Ik vond het een goed boek, maar beetje langdradig.