Oude Perzen drinken thee, vrouwen lopen ruisend voorbij, vogels fluisteren hun geheimen toe aan wie ze horen wil. Kader Abdolah portretteert in Het huis van de moskee tapijtenhandelaar Aga Djan en zijn talrijke huisgenoten; tegelijkertijd passeren enkele decennia Iraanse geschiedenis en moslimcultuur de revue.
Heerlijk.
7 reacties: op 19 juli 2010:
Een spannend verhaal vol van dramatiek en emotie.
Het levensverhaal wordt verteld van een islamitische Perzische familie olv Aaga Djan. Hoe dit evolueert van een gezapige sameleving tot een woelig kluwen waar niets meer is wat het was en men niemand meer kan vertrouwen. De rol van de Sjah en Khomeini wordt duidelijk en verhelderend verteld door de auteur.
Sterke roman, jammer dat de laatste pagina gedraaid werd...
annelies op 23 juni 2010:Net dit boek gelezen. Ik vond dit een fantastisch mooi boek! een echte aanrader.
Katina op 22 februari 2009:Ik vond er niets aan, heb er vrij lang over gedaan om het uit te lezen. Het verhaal is wel mooi maar ik leefde niet echt mee met de personages...
Frieda Tibax Minnebrugleeskring Lier op 8 augustus 2007:
De leeskring sympathiseert erg met deze auteur. Iedereen heeft het boek graag gelezen. Waren er zo maar meer boeken om de lezer bij de hand te nemen en binnen te treden in een andere cultuur. Spijtig dat de poëtische stijl van Abdolah achterwege bleef. Maar wij begrijpen zijn standpunt: fundamentalisme is hard, geen poëzie daarover.
Miriam Lambaere op 4 december 2006:Het boek is zeer boeiend geschreven maar voor mij was vooral belangrijk dat het een goed beeld geeft van wat er gebeurde in Iran de laatste jaren van de Sjah tot de komst van Khomeini. Het geeft weer hoe het volk veranderde en hoe gans hun leven veranderde.
Madeleine Timmers op 20 augustus 2006:Ik heb het boek gekocht en in één adem gelezen, omdat het me uitermate boeit, en om meer te weten over wat er in de moslimwereld gebeurt. Het is zeer verhelderend en met een enorm warm gevoel geschreven, geeft een meerwaarde aan het leven.
De reis van de lege flessen hebben we in de leesclub al besproken. Iedereen zou het moeten lezen.
Heidi op 3 maart 2006:
Dit boek neemt je stapsgewijs mee op bezoek bij een familiegeschiedenis dat zich afspeelt in het vroegere Perzië, het huidige Iran. Zeker gezien de aktuele onrust en onzekerheid over de Islam en zijn gelovigen vind ik het voor mezelf een must om deze godsdienst wat beter te doorgronden.
Dit juweel van een boek licht de sluier een tipje op en geeft je een kijkje achter de schermen van het mysterieuze en magische geloof en gebruiken van een moskee en de zijnen. Dit boek roept je tot zich, is moeilijk neer te leggen en roept een gevoel van melancholisch afscheid op bij het lezen van de laatste zin met andere woorden... schitterend.