We moeten het even over Kevin hebben

Gelezen door: An Stessens (29 boeken)

Ik had de omslag niet goed gelezen en dacht dat 'We moeten het even over Kevin hebben' over de ondoordringbaar duistere grotten van de pubergeest zou gaan. Uiteindelijk ging het over de ondoordringbaar duistere grotten van het moederschap. Dat staat net iets verder van mijn bed, maar blijkt – minstens – even boeiend.

Kevin Khatchadourian is zestien wanneer hij op school een aantal leerlingen vermoordt. In lange, beschouwende brieven aan haar man gaat zijn moeder Eva na waar het mis ging. Was het al voor zijn geboorte begonnen, bij haar halfslachtige keuze toch maar een kind te nemen? Ligt het aan haar, omdat ze niet in staat was om van hem te houden zoals moeders dat verondersteld worden te doen? Of is Kevin gewoon en zonder meer evil? Hoe meer Eva schrijft, hoe complexer zij, haar gezin en de moorden worden.

'We moeten het even over Kevin hebben' is allesbehalve een gezellig boek. Het is intens, aangrijpend, confronterend en verontrustend. Het stelt oncomfortabele vragen over het ouderschap. Het stelt het ouderschap zelf in vraag. Het slaat je in je gezicht en laat je trillend op je benen achter.

Gelezen door: Regine Ryckoort (11 boeken)

Citaat: "Maar sindsdien - en tijdens het schrijven van al deze brieven aan jou - is de cirkel rond geworden en heb ik net als Kevin een reis gemaakt. Toen ik me pruilend afvroeg of die donderdag mijn schuld was, moest ik terug in de tijd gaan om alles te reconstrueren. Misschien stel ik wel de verkeerde vraag. Hoe dan ook, het heeft me uitgeput om heen en weer geslingerd te worden tussen schuld en zuivering van blaam."

Dit boek is het aangrijpend en eerlijk relaas van een moeder en haar zoon, die al vanaf zijn geboorte voor moeilijkheden zorgt. Als hij bijna zestien is, pleegt hij een massamoord op school. De moeder schrijft over haar gevoelens en gedachten in brieven aan haar man. Het zijn indringende, soms beschuldigende of wanhopige brieven, waarin de vraag naar schuld en onschuld, de vraag naar het waarom, psychologisch sterk onderbouwd is. Je wordt heel sterk betrokken bij het menselijke en onmenselijke in dit boek, waarvan het einde je de keel dichtsnoert.

Gelezen door: NadiaH (123 boeken)

Door middel van lange brieven aan haar man die afwisselend wanhopig, beschuldigend, berustend maar steeds pijnlijk eerlijk zijn, analyseert Eva Khatchadourian haar eigen leven, haar huwelijk, haar gezin en haar zoon. Die laatste heeft op bijna 16-jarige leeftijd meerdere medestudenten vermoord. Waar is het fout gelopen en had dit kunnen voorkomen worden ? Eva stelt zich vragen over het moeder-/ouderschap die zeer confronterend kunnen zijn. Een heftige, indringende roman die nog een hele tijd blijft nazinderen....

Gelezen door: sirog (320 boeken)

We moeten het even over Kevin hebben is het aangrijpende relaas van de zoektocht van een moeder naar de beweegredenen van haar zoon, die een aantal medescholieren heeft omgebracht. Is het haar schuld, omdat ze niet genoeg of misschien zelfs wel helemaal niet van hem hield? Of is het de schuld van zijn vader, die zijn zoon nooit heeft willen zien zoals hij werkelijk was?

Ik had moeite met de aparte schrijfstijl van deze schrijfster, aan de hand van brieven naar je man je verhaal vertellen, ik vond vooral in de eerste hoofdstukken dat er weinig interactie was. Maar naarmate het verhaal vorderde, nam de nieuwsgierigheid toe. Is hij zo geworden omdat hij destijds niet gewenst was door de moeder? Had het drama kunnen verkomen worden als zij meer genegenheid had getoond? Eén ding is zeker, Kevin was geen gewone jongen, zeer intelligent en een zeer sterke wil, vooral met de pamperperiode. Na het lezen van het boek stelde ik me de vraag : "Wat als het mijn kind zou zijn"?

Gelezen door: Noël Gybels (582 boeken)

Kevin vermoordt een aantal kinderen en volwassenen in zijn school en schiet ook zijn zusje en zijn vader dood met een kruisboog. Moeder Eva probeert via een reeks indringende brieven aan haar overleden man te achterhalen hoe dit drama zich heeft kunnen ontwikkelen. Wie heeft schuld?
Net als bij ongeveer alles zal het wel een samenhang van diverse oorzaken zijn, maar toch ontdek je al snel dat Kevin van bij zijn geboorte afwijkend gedrag vertoonde, dat vooral via de vergoelijkende houding van zijn vader redelijk vlug pathologische trekjes begon te vertonen. Een verontrustend, aangrijpend en confronterend boek, dat lang blijft nazinderen. In de achtste druk zitten achteraan een aantal leesvragen en alleen met het zoeken van antwoorden daarop ben je een tijdje zoet.
Een bijzondere leeservaring !