Omega minor

Gelezen door: Lieve Cornelis (1 boeken)

Een boek om met mondjesmaat van te genieten en iedere hap rustig te laten verteren. Maar ik wilde altijd meer. Op het einde: voldaan; dit is schitterend.

 | Reacties (3)Delen |
3 reacties:
Lieve Vriens op 25 november 2009:
Dit boek leest alles behalve vlot en de ingewikkelde afwisseling tussen verschillende plaatsen en tijden geeft een rommelige indruk. Het verband tussen deze verhalen is trouwens ver te zoeken. De auteur had zich beter beperkt tot één verhaal, nl. hetgeen zich afspeelt in de jaren voor en na WOII, wat wel beklijvend geschreven is en mij motiveerde om verder te lezen en mij door de uitvoerige seksscènes te worstelen die voor mij totaal overbodig waren.

Spijtig, een bondiger en minder rommelige versie zou een aanrader van formaat geweest zijn!
Diane op 31 mei 2007:
Het overkomt me zelden dat ik een boek niet uitlees, maar Omega Minor heb ik na een derde weggelegd. Dit is geen ontspannend boek. Alles is, mijns inziens, nodeloos zwaar beschreven. Wat in het begin indruk maakt, wordt na verloop vermoeiend. De taal is zo plastisch dat het verhaal verloren gaat. Indien niet op zoek naar zware paté, zich te onthouden!
Veerle Bonte op 6 december 2005:
Schitterende, moeilijke roman. De zinnen draaien zich om je heen in ingewikkelde, verrukkelijke kronkels. Genot vanaf het begin maar jammergenoeg niet tot het eind: het realistische verhaal ontspoort in een overdreven sensationeel (Amerikaans?) einde. Jammer.

Gelezen door: Mieja (3 boeken)

Omega Minor is een dikke kanjer, maar ik heb het boek ademloos uitgelezen. De hele 20ste eeuw passeert de revue telkens door de ogen van andere personages. Iedereen heeft zijn kijk en zijn waarheid. De auteur moet een veelbelezen man zijn: geschiedenis, filosofie, atoomfysica, literatuur, muziek, film... alle facetten krijgen hun plek. Ik vond er de discussies terug die ik in mijn studentenjaren eindeloos heb gevoerd: bestaat het toeval of is alles gedetermineerd. Het boek is doorspekt met allerlei weetjes: bijvoorbeeld dat de meest briljante wetenschappers tijdens de oorlog werden afgezonderd in Amerika om een onoverwinnelijk oorlogswapen uit te vinden. Er staat ook vanalles in over hoe het geheugen werkt. Het meest aangrijpend vond ik de beschrijving van het dagelijkse leven in de jaren '30 in Duitsland. Hoe Joodse kinderen in de klas werden uitgelachen en vernederd... gruwelijk. Het was ook een spannend boek. Alleen het einde vond ik wat gezocht... maar dat had ik ook bij het lezen van De Da Vinci Code.

 | Reacties (0)Delen |
0 reacties:

Gelezen door: Rony Borghart (107 boeken)

Citaat: "De menigte wervelt, het is onmogelijk om in de stroom één individueel gezicht te volgen, even onmogelijk als het is om in een sneeuwstorm het traject van één welbepaalde vlok te volgen, maar ik vang glimpen op,flitsen van mannen met ruw geschoren blozende kaken en met tinnen kroezen in de hand, flitsen van mannen met opwaartse blikdwang en wijdopen mond, kennelijk in staat van religieuze extase, flitsen van mannen die met nerveus flikkerende bloeddoorlopen ogen de rijen toeschouwers aftasten, en allen zingen zij, uit duizend huigen,in twintig toonaarden, vals en brallend uit de maat, allemaal brullen zij hetzelfde opzwepende lied (Deutschland, Deutschland uber alles), maar zo lang is de stoet dat de echo's tegen echo's opketsen en wat in mijn shedel galmt is een kakafonie van meervoudige versies, het geluidsvolume onvoorspelbaar zwellend en krimpend, woord en muziek in vruchtloze balts om elkaar heen draaiend, de woorden jagen op de melodie maar krijgen haar nooit te pakken, de melodie danst om de woorden maar die ontglippen haar telkens weer opnieuw. "

Paul Andermans gaat in het kader van zijn post doctoraat experimentele psychologie een periode werken aan de univ van Potsdam. Enerzijds ontmoet hij daar Donatella die een postdoc kwantumfysica heeft bij prof. Goldfarb en anderzijds wordt hij kort na zijn aankomst op de metro in elkaar geslagen door een stelletje neo nazis. In het ziekenhuis ligt hij samen op de kamer met Jozef de Heer die daar na een zelfmoordpoging terecht gekomen is. De Heer vertelt zijn levensverhaal die begint in het Duitsland voor WO II. De start van een zeer gelaagd boek o.m. bestaande uit: 1. Het levensverhaal van de Heer, 2. het levensverhaal van prof Goldfarb, 3. het leven van Andermans en Donatella in Potsdam, 4. het verhaal van de neo nazis 5. de liefdesgeschiedenis van Goldfarb en Hannah Sidis in het onderzoekscentrum Los Alamos waar de eerste A bom wordt ontwikkeld 6. de geschiedenis van Paul Andermans sr. (oom van) die gerecruteerd werd voor het Vlaams legioen, 7. het verhaal van Nebula, studentin kineaste, op zoektocht naar haar vader, 8. het verhaal van, het verhaal van... Uiteindelijk komen de draden van die verhalen samen in een spectaculaire, zeer filmisch beschreven ontknoping met een, naar mijn smaak, te hoog Hollywood gehalte.

Het is een moeilijk boek. Door de gelaagdheid wordt de lezer voortdurend van de ene periode op de ene plaats naar een andere periode op een andere plaats gekatapulteerd wat veel eist van het geheugen, alles is van belang voor het vervolg. Voor de leek moeilijke materies (vb. kwantumfysica) komen uitgebreid aan bod. Een zeer uitgebreide woordenschat en soms lange ingewikkelde zinnen. Maar de lezer wordt doorheen de geschiedenis van de twintigste eeuw geloodsd doorspekt met keiharde gebeurtenissen en erotische passages.

Ondanks mijn bedenking bij het te spectaculaire einde geef ik toch 5 sterren.

 | Reacties (0)Delen |
0 reacties: