Hoe ik nu leef

Sanne 4ET op 4 maart 2008:
Ik vond het een goed boek. Ik had er eigenlijk minder van verwacht. Toen ik het boek begon te lezen vond ik het eerst lastig omdat er nergens aanhalingstekens stonden, maar daarna las het vlot. Het is ook een zeer aangrijpend verhaal, zeker ook omdat het vrij realistisch is. Het is dus wel een aanrader!

Megan. 4et x3 op 4 maart 2008:
Ik had eigelijk minder verwacht van het boek en was dus aangenaam verrast. In de beginpagina's was het wel even wennen aan de stijl van de schrijfster, maar dat wendde wel. Het verhaal zelf vond ik zeer leuk omdat je jezelf soms kon inbeelden in de plaats van Daisy. Opgroeien in de puberteit. Wat ik ook zeer leuk vind aan het boek is dat het over dagelijkse dingen gaat, zoals oorlog, maar dan toch verwerkt met fantasierijke elementen waarin je je fantasie kan laten gaan.

michiel op 4 maart 2008:
Ik vond het een goed boek, alleen mocht het nog iets spannender zijn, en ik vond het einde nogal flauw . De kaft vond ik ook een beetje te meisjesachtig, wat jongens misschien wel zou afschrikken om het boek te lezen. Toch is dit een aanrader, je mag zeker niet na 10 bladzijden stoppen, hoewel je de neiging hebt dat te doen, maar het boek wordt beter met de bladzijde !

Esther Couderé op 4 maart 2008:
Een bijzondere stijl, die je na dat je hem gewoon bent niet kan missen. Vaak erg mooie verwoordingen met veel symboliek. Een aanrader voor wie van het genre houdt.

laurens 4et op 4 maart 2008:
"Hoe ik nu leef" is een schitterend verhaal over een verboden liefde tussen een nicht en een neef in een een nieuwe, verzonnen oorlog. Het boek is een echte aanrader voor iedereen die graag een puberroman leest. Zelf ben ik niet zo'n fan van dit boek, maar vond het toch wel eens leuk om van dit genre geproefd te mogen hebben.

liselotte op 4 maart 2008:
Ik vond "Hoe ik nu leef" niet zo'n geweldig boek. Ik vond de schrijfstijl niet aangenaam, nogal moeilijk om te blijven volgen. Ik hou ook gewoon niet van het thema. Die 3de wereldoorlog vind ik niet realistisch. En ik hou niet van verhalen die niet echt kunnen zoals waneer de mensen kunnen praten met dieren. Maar ik kan me voorstellen dat er mensen zijn die dit boek wel goed vinden. Iedereen zijn mening.

Ankee op 4 maart 2008:
Ik vind het een zeer mooi geschreven boek. Je wordt helemaal ondergedompeld in het leven van Daisy. Het lijkt alsof je meespeelt in het verhaal en alles zelf meemaakt. Het is vlot en leuk geschreven. Ik heb dit boek met plezier gelezen.

Steffi De Vos op 4 maart 2008:
Ik vond het een redelijk boek, ik heb al betere boeken gelezen, maar ik vond het nu ook weer niet slecht. Ik vond eigenlijk dat het verhaal doorheen het boek het een beetje hetzelfde bleef. (vluchten voor de 'slechten'). En dan vind ik het een heel plots einde. Maar ik vond het zeer goed geschreven, en dat het heel vlot las.

Nick 4ET op 4 maart 2008:
Ik vond het een goed boek, maar eerst dacht ik dat het niet echt zo een goed boek ging zijn. (Door het zien van het boekenkaft) Ik vond dat het boek vlot leesde, maar sommige stukjes van het boek vond ik een beetje langdradig.

Jonathan 4et op 4 maart 2008:
Het gaat over de derde wereldoorlog. Daisy, die oorspronklijk in New York woont, verblijft nu op het Engelse platteland bij haar tante en nicht en neven. Terroristische aanslagen zorgen voor paniek en armoede. Op een dag moeten daisy en haar familie vluchten... Ik vond het een goed boek, het las vlot en ergens kan het ooit nog wel eens gebeuren. Je kon je goed inleven in de situatie, dus voor diegene die het nog niet hebben gelezen: zeker doen!

cédric/4et op 4 maart 2008:
Ik hou totaal niet van lezen maar ik was verplicht om dit boek te lezen voor school. De eerste 5 hoofdstukken had ik altijd zin om het boek gewoon weg te gooien en iets boeiender te gaan doen. Maar hoe verder ik kwam, hoe minder snel ik het boek wegsmeet en op de duur bleef ik zelfs lezen. Het is verteld door een 15 jarige en dat is aangenaam voor andere jongeren om te lezen. Het is af en toe wel langdradig en moeilijk te begrijpen, maar geheel gezien is het best wel een goed boek.

valentine naets op 4 maart 2008:
Ik vond het een goed boek om te lezen. Ik dacht dat het boek saai ging zijn, maar toen ik begon te lezen was het beter dan verwacht. De fantasierijke elementen met een oorlogsverhaal vond ik goed bij elkaar gezet, zodat het verhaal niet te zwaar werd maar luchtig om te lezen was.

cedric op 4 maart 2008:
Persoonlijk vond ik dit niet zo'n goed boek, waarschijnlijk omdat ik gewoon niet graag lees. Maar wat mij opvalt is dat het heel vlot leesbaar is, en dat vind ik het voornaamste pluspunt aan dit boek. Het verhaal zelf is zeer schokkend door onder andere die oorlog. Maar voor de mensen die graag lezen is dit zeker een aanrader!

marjolein dieltiens op 4 maart 2008:
"Hoe ik nu leef" is een zeer aangenaam en vlot boek om te lezen. Het verhaal is zeer boeiend, maar ook mysterieus om te lezen, onder andere door de onbekende vijand. De liefde tussen Daisy en Edmond vind ik persoonlijk nogal vreemd. Het einde had beter kunnen zijn, het was nogal raar. Ik heb het boek gelezen omdat het moest voor school, maar als je houdt van een ontspannend boek dan is dit zeker een aanrader.

Stijn Van Tillo op 4 maart 2008:
Ik vond het boek "Hoe ik nu leef" van Meg Rossof een goed boek. Het leest vlot (doordat het boek niet vol met leestekens staat) en alles is heel goed beschreven. Ik kon alles perfect voor mij zien gebeuren. Het is ook een prachtig verhaal, wat toch ook al veel doet.

Line , 4ET op 4 maart 2008:
Ik vond het boek eerst nogal ingewikkeld, maar eens je aan de schrijfstijl gewend raakt, leest het als een trein. Een echte aanrader!

Jasper Anciaux op 4 maart 2008:
Ik vond het een mooi boek met een aparte maar vlotte schrijfstijl. In het begin moest ik me wel even aanpassen aan deze stijl, maar al gauw sleurde dit boek me mee en was ik vertrokken voor een paar uur. Het was een mooi verhaal met mooie, uitgewerkte personages. Ook de beschrijvingen die werden gebruikt voor bepaalde mensen, situaties en natuurtaferelen vond ik zeer treffend.

Joeri Vercauteren op 4 maart 2008:
Meg Rosoff is één van de eerste schrijfsters die me echt heeft kunnen boeien met een prachtige, vlotte schrijfstijl. Ook het verhaal vond ik heel goed en aangrijpend. Het is niet zo'n typische, melige jeugdroman, maar een uniek meesterwerkje dat zowel door de jeugd als door volwassenen zou kunnen worden gelezen. De personages vond ik ook zeer mooi uitgewerkt.

Kyo op 4 maart 2008:
Ik vond dit een redelijk saai boek, ondanks het feit ik niet graag lees. Ik hou meer van actie, spanning of horror. Maar toch, chapeau voor de schrijfster voor deze mooie prestatie!

Niels op 3 maart 2008:
Ik vond het boek zeer vlot leesbaar. Wanneer Daisy aankomt in Engeland op het platteland wou ik direct de plaats weten waar het huisje zich bevond, want ik had direct een goed visueel beeld.

yannick op 3 maart 2008:
Ik vond het een zeer goed boek en ook vlot leesbaar. Je krijgt enkel niet zo'n goed beeld van de situatie waarin iedereen zich bevindt en wat iedereen denkt. Je weet enkel dingen over Daisy.

Jolien op 3 januari 2007:
Het is een mooi boek ik vond het einde wel minder. Ik vind de voorkant heel mooi daarom heb ik hem ook gelezen.

Ann Roobroeck op 1 november 2006:
Hoe ik nu leef van Meg Rosoff is een zeer aangenaam boek om te lezen. Alle thema’s van dit boek zijn zowel voor volwassen als voor tieners. Het aangrijpend verhaal van de liefde tussen de hoofdpersonages is zeer emotioneel. Door de oorlog worden ze uit elkaar gehaald maar door eeuwige liefde zal die band nooit breken. Alhoewel dat er soms tegenslagen zijn. De schrijfstijl is zeer leuk om te lezen. Maar in het begin moest ik me even aanpassen aan de stijl. Dus als je een goed boek wilt lezen, lees dan zeker dit boek!