Gelezen door: Gerrit Janssens (55 boeken)
Citaat: "Ik had het helemaal mis. Dit is beter dan een schuilplaats. Ik kom in een bibliotheek/studeerkamer met de hoogste boekbevolkingsdichtheid die ik ooit heb meegemaakt. Boekenwanden, boekentorens, boekenlanen, boekenstegen. Boekenlozing, boekenpuin. Paperbacks, gebonden boeken, atlassen, handboeken, almanakken. Negen mensenlevens aan boeken."
De tiener Eiji Miyake verlaat het platteland van zijn jeugd en gaat op zoek naar zijn vader in Tokyo. Zijn enige aanwijzing is het adres van een advocatenbureau. Een klassiek gegeven? Ja, maar al op de eerste pagina blijkt Mitchell een goochelaar met taal, plot en structuur, zodat je een wilde rit op de achtbaan van de verbeelding maakt, even wervelend als een dag in het helse Tokyo zelf. Eiji’s zoektocht voert hem langs goochelende pizzaboys, Japanse maffiosi, WO II, hackers, detectives, mooi en minder mooi gespuis. Wat mij nog het meest verraste, is dat die vermenging van verhalen nooit de leesbaarheid of geloofwaardigheid in gevaar bracht. Beklijvend.
|
Reacties (1)Delen
|
1 reacties:Dirk Similon op 16 april 2010:Voor mij is de rit doorheen de verbeelding en de tijd soms wel wat te schokkerig en zijn de sprongen te groot. Je moet soms heel wat lezen eer je de draad terug tegen komt of weet te plaatsen wat je net gelezen hebt. Ik zat ook de hele tijd met de indruk: dit is een namaak-Murakami (hij wordt trouwens in het boek vermeld) en als je van dit boek houdt, moet je hem zeker 's lezen.
Niettemin hou ik van dit genre 'magisch (sur)realisme met een grappige toets'. Goed boek, maar af en toe wat te gekunsteld.