Gelezen door: Fieke Van der Gucht (58 boeken)

Citaat: "Als Tucker de echtgenoot was, dan moest Annie op de een of andere manier de maîtresse zijn, maar dat klopte natuurlijk niet – dat woord was veel te exotisch en impliceerde een mate van seksuele activiteit die hen beiden tegenwoordig met afschuw vervulde."

Annies oordeel is vernietigend: vijftien jaar heeft ze verkwanseld aan haar vriend Duncan. Zijn puberale adoratie van Tucker Crowe, een singer-songwriter uit de jaren ’80, staat een normale relatie in de weg. Wanneer Crowe na twintig jaar stilte weer van zich laat horen met een akoestische versie van zijn legendarische break-upalbum, schrijft Duncan een jubelende recensie op het exclusieve Crowe-forum. Annie vindt helemaal niks aan de plaat. Dat ze die vernietigende mening virtueel deelt met de ‘Crowologen’, is de druppel voor Duncan. Hij zoekt troost bij een andere vrouw. Net dan neemt de echte Tucker Crowe contact op met Annie…

Annies analyse van een hopeloze relatie met een dolgedraaide fan levert hilarische dialogen en spitante one liners op. Nick Hornby schreef met Juliet, naakt een geweldig grappige lad lit-roman maar dan – verrassend – vanuit vrouwelijk perspectief. Zelden zo gelachen met een boek.

Gelezen door: Ka Vee (51 boeken)

Citaat: "Wat zou je doen als je dacht dat je vijftien jaar van je leven had verkwanseld ? Neem je me in de maling ? Ik weet niet of iemand je dat ooit heeft verteld, maar ik ben zo ongeveer 's werelds grootste expert op dat gebied. Ik bedoel, ik heb duidelijk meer dan vijftien jaar verkwanseld, maar ik hoop dat je die extra jaren door de vingers wilt zien en me niettemin als een verwante geest wilt beschouwen. Misschien zelfs als je goeroe. Ten eerste moet je dat getal naar omlaag zien te krijgen. Maak een lijstje van alle goede boeken die je hebt gelezen, goede films die je hebt gezien, goede gesprekken die je hebt gehad, enzovoort, en geef al die zaken een tijdelijke waarde. Met een beetje creatief boekhouden moet het je lukken de tijd tot tien jaar terug te brengen. Mijn tijd heb ik inmiddels daarnaar teruggebracht, hoewel ik hier en daar een beetje vals heb gespeeld - ik heb bijvoorbeeld het hele leven van mijn zoon Jackson meegeteld, en hij heeft in die periode van tijdverspilling heel veel geslapen en is heel vaak op school geweest."

In dergelijke fragmenten vind ik Hornby op z'n best. Ik had nog niets van hem gelezen, heb wel "About a boy" gezien, en vond dat zeker niet verwerpelijk. Het is moeilijk om nu reeds een oordeel over deze auteur te vormen, ik denk dat ik meer van hem moet lezen, het zit er namelijk echt wel in ! We maken kennis met Annie en Duncan, een stel dat reeds vijftien jaar in een godvergeten gat aan de noordoostelijke kust van Engeland woont. Hij is leraar, zij ook, maar ze werkt in het plaatselijke museum. Annie komt tot het onthutsende besef dat ze dringend uit die 15-jarige impasse moet geraken, als ze nog iets van haar tot nu toe kleurloze leven wil terecht brengen. Duncan is Crowoloog, hij koestert een beate verafgoding voor singer-songwriter Tucker Crowe, die reeds 20 jaar op non-actief staat. Uit het niets daagt er een demoversie van z'n monsterplaat Juliet op, en de wereld van de Crowologen staat op z'n kop. Duncan vindt het een schitterende plaat, en zendt een lovende recensie het internet op. Annie ziet haar kans en komt in opspraak, zij vindt de demoversie maar niets, en gooit haar negatieve antwoord in cyberspace . Wat volgt is een hilarische maar soms ook intrieste opeenvolging van doorslaggevende gebeurtenissen in de levens van Annie, Duncan en Tucker himself. Hornby heeft een zeer eigen manier van schrijven, ik vind hem "tegendraads", en zo wordt hij af en toe subliem. Hij doet je net dat tikkeltje anders over dingen nadenken, hij vraagt je soms letterlijk op je kop te gaan staan en het even vanuit een ander perspectief te bekijken. Soms lukt hem dat wonderwel, andere keren hield ik er een kramp aan over. Erg benieuwd naar meer Hornby, naked !