Gelezen door: Gerrit Janssens (55 boeken)

Citaat: "‘Waarom wilt u het dan weten?’ ‘Omdat de wetenschap niet alleen bestaat in weten wat je moet of kunt doen, maar ook in het weten wat je zou kunnen doen en misschien niet moet doen. Daarom zei ik vandaag tegen de glasmeester dat een geleerde de geheimen die hij ontdekt op de een of andere manier verborgen moet houden, opdat anderen er geen misbruik van maken; maar ze moeten wel ontdekt worden, en deze bibliotheek lijkt me eerder een plek waar de geheimen toegedekt blijven.’ "

1327. William van Baskerville moet in een rijk Italiaans klooster een ontmoeting regelen tussen de franciscanen en afgevaardigden van de paus. Als er mysterieuze moorden gebeuren, gooit William zich liever (als een echte Sherlock Holmes) op de moorden dan op zijn diplomatieke missie. De eerste honderd bladzijden zijn een zware noot om te kraken. Maar als je die test hebt doorstaan, wordt je inspanning meer dan beloond. Een must, al was het maar om af en toe zelfvoldaan voor je boekenrek te kunnen staan, de dikke rug te bekijken en te denken ‘die heb ik gelezen’.

Gelezen door: Kathleen Dingenen (1 boeken)

De film ligt nog in mijn geheugen en dan nu het boek van onder het stof gehaald. De start is even doorbijten want een hele aparte en beschrijvende stijl, maar deze stijl zorgt er ook voor dat je meegedragen wordt in het verhaal. Beelden van de abdij en de gebeurtenissen worden zo voor de geest gehaald. Een doorbijter maar zeker de moeite waard!

Gelezen door: Rina De Herdt (27 boeken)

Dit boek heeft mijn interesse voor geschiedenis sterk aangewakkerd. Ik had het opgevist uit een duister hoekje in de boekenkast van mijn ouders. Later kwam ik te weten dat het erg populair moet zijn geweest ten tijde van verschijnen. Terecht vind ik. Het verhaal sluit perfect aan bij mijn nieuwsgierige natuur. Een zeer smaakvolle mix van mysterie en misdaad die de geest van de lezer wakker maakt en intrigeert.

Gelezen door: Dennis P. (770 boeken)

Citaat: "We kennen niet alleen de wellust van het vlees. Wellust is die van Bernard Gui, het is een overtrokken wellust tot gerechtigheid die van dezelfde soort is als machtswellust. Wellust van de rijkdom is die van onze heilige en niet meer Roomse Opperherder. Wellust van het getuigenis, van de radicale ommekeer, van de boetedoening en van de dod was die van de cellarius als jongeman. En wellust van de boeken die van Bengt. Zoals alle wellusten, gelijk die van Onan die zijn zaad op de grond verspilde, is het een onvruchtbare wellust, en ze heeft niets te maken met de liefde, zelfs niet met de vleselijke..."

William en zijn novice Adson moeten in een abdij in Italië een verdachte dood onderzoeken. Al gauw blijkt dat er veel meer aan de hand is dan deze mogelijke moord. De monniken in de abdij sterven als vliegen, maar niemand weet waarom. De spil in dit boek is de immense bibliotheek die de abdij rijk is; en met dit zijn kennis.

Er gebeurt heel wat in deze roman. Enerzijds heb je het detective-verhaaltje, anderzijds is het een filosofisch en filologisch tractaat. Doorspekt met Latijnse spreuken en tal van verwijzingen naar (middeleeuwse) geschiedenis en theologie vreet je je als lezer een weg door deze turf. Het is een (moderne) klassieker en met recht. Eens je vertrokken bent, leest het boek vrij vlot en weet elk deel van de (zeven) dag(en) je genoeg aan zich te binden om doorheen de 500+ pagina's te vliegen. Desalniettemin zit er in het boek meer dan voldoende "restafval" wat het moeilijk kan maken. Zo begreep ik het nut van de Latijnse zinnen niet echt (telkens de vertaling opzoeken duurde me lander dan ik wilde), kreeg ik het soms op mijn heupen van de eindeloze opsommingen en beschrijvingen en had de komst van de nieuwe inquisiteurs niet echt gehoeven. Het heeft zowat het gevoel van het scoutsspel waarbij je naar een overheerlijke appel moet bijten in een emmer modder. Je wéét dat er lekkerheid inzit, maar de modder maakt het moeilijk om er wérkelijk van te genieten. Toch ben ik erg blij dat ik het gelezen heb. Nu tijd voor de nabespreking + film.