Vreemdeling

Gelezen door: Marita Schaukens (140 boeken)

Citaat: "Ik sprak over de mogelijkheid van geboorte, over het offer dat Christus had gebracht ten bate van alle mensen, over de dood, die ook ons, deze parochie, had bedreigd. Ik sprak over de naam die deze dag droeg, quasi modo geniti, als pasgeborenen. Zo zouden wij moeten ontwaken in de weken tot Jezus' hemelvaart die voor ons lagen. Ieder van ons was als een pasgeborene. Vanuit die gedachte zou een nieuwe gemeenschap ontstaan, eentje van vergiffenis, van herstel."

In het citaat is het hoofdpersonage, de ik-figuur, Maria, aan het woord. Ze is een dominee die op een zondag, na de kerkdienst, wegvlucht van echtgenoot, vader, weg uit Helsinki, helemaal naar de andere kant van de Atlantische Oceaan, tot in New York, waar haar moeder vandaan kwam. Het zijn bijzonder zwaarwichtige woorden op die eerste pagina, die eigenlijk de hele roman in zich dragen. De dood is de hele tijd sluimerend of reëel aanwezig.

Maria's moeder is aan kanker overleden en ondanks de belofte tijdens haar leven, liet die vrouw haar dochter nooit haar thuisland en familie kennen. Maria vreest ook voor de dood van de jonge Yasmina die ze als dominee in Helsinki onder haar hoede had, Fins leerde, maar die het slachtoffer werd van gewelddadigheden. Zelf heeft Maria met de dood geflirt toen ze als 14-jarige almaar minder at en gelijktijdig in de ban kwam van het geloof, van een leven als Jezus Christus, Hij die leed zodat allen zorgeloos zouden kunnen leven. In New York maken het leed van Mélanie, haar danslerares, en de seksuele relatie met de Onbekende Maria weer bewust van het lichamelijke aspect van haar mens-zijn. Het leven in de Amerikaanse stad is eveneens een herinnering aan het verleden in Helsinki. Naar het einde van deze erg filosofische en aan katholieke beelden en feesten opgehangen roman krijgen alle zinnen van het citaat hun volle hoopvolle betekenis.

Gelezen door: Peter Geiregat (479 boeken)

Maria is een dominee. Haar huid is een een beetje donkerder dan doorsnee, want haar moeder komt van ginder. Ze trouwt en volgt haar man naar het Finse noorden. Op een dag gaat ze aan boord van de ferry naar stockholm en reist door naar NewYork. Ze laat haar man en haar vader weten dat alles goed gaat en leidt een nieuw leven. Veel heeft te maken met Jamila, een zevenjarig meisje over wie ze zich ontfermt. Als blijkt dat Jamila gepest wordt om haar afkomst, trekt ze aan de alarmbel, maar de parochieverantwoordelijke en de politie kunnen niets doen. Tot het geweld ergere vormen aanneemt.

Ze woont samen met Melanie die afkomstig is uit zwart Afrika. Terwijl Maria zingeving zoekt en betekenis via haar geloof, leeft Melanie van dag tot dag. Ze is danslerares. Toch lijkt het alsof ze bang is van tradities uit haar cultuur. Wellicht heeft het te maken met de verdwijning van haar zoontje. Maria is vastbesloten om er meer over te weten te komen. Is hier sprake van een ontvoering, een offer voor bepaalde sekten?
Sedert Maria weggelopen is, heeft ze een seksuele relatie met de Onbekende. Het is een puur fysieke relatie. Haar geloof, haar huwelijk, haar idealen staan zwaar onder druk. Als tiener heeft Maria te kampen gehad met anorexia nervosa. Heel aangrijpend en confronterend krijgen we een beeld van deze ziekte.

Dit is een mooie roman, soms wat rommelig van opbouw/uitwerking, maar de zinnen staan als een huis. Het is heel leuk om de thematiek van geloven te behandelen door de ogen van een jong meisje. Daarnaast gaat dit boek vooral over demonen loslaten waardoor het verhaal zich niet rechtlijnig ontwikkelt, maar over en weer hinkt. Het stoort me echter op geen enkel moment. Integendeel.