Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Niccolò Ammaniti is een van de Giovani Cannibali ofte Jonge kannibalen. Het gaat om (relatief) jonge auteurs die sinds midden jaren ’90 de Italiaanse literatuur bestormden met onverbloemde verhalen over het ‘echte’ Italië, een plaats waar vooral wanhoop en vervreemding heersen. Omdat ze daarbij gretig gebruik maken van seks, geweld en schuttingtaal worden ze door de goegemeente afgedaan als pulp maar daar is niet iedereen het mee eens.

Niccolò Ammaniti is ook in het Nederlandse taalgebied een graag gelezen schrijver. Zijn werk wordt ook heel gretig verfilmd en één van die laatste succesvolle vertalingen op celluloid is Io e te. De Nederlandse vertaling Jij en ik ben ik dankzij de schitterende verfilming van Bernardo Bertolucci nog eens gaan herlezen en wat blijft het een mooi en ontroerend boek.

De veertienjarige Lorenzo is een introverte en wat neurotische jongen die moeilijk contact kan maken met zijn leeftijdgenoten. Hij is het liefst alleen en heeft een manier gevonden om vrijwel onzichtbaar te zijn voor zijn klasgenoten. Zijn moeder maakt zich echter grote zorgen om hem en om haar gerust te stellen vertelt Lorenzo haar een leugen. Dit brengt hem in contact met zijn halfzusje Olivia, die hij in eerste instantie helemaal niet wil leren kennen, totdat hij zich realiseert dat ze elkaar wel eens tot steun kunnen zijn. Het lukt Ammaniti om volledig in het hoofd van de jonge Lorenzo te kruipen en de wereld om hem heen te observeren en analyseren.

Jij en ik wordt door Ammaniti op een hele sobere manier verteld maar straalt wel een ongeziene grandeur uit.