Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Voetbal maakt van mannen wat blond haar doet met vrouwen; Het zadelt ons op met het label'dom'. Domme voetballers. We denken met onze benen in plaats van met het hoofd en als we ons hoofd al eens gebruiken is het om een bal te koppen. "

Sylvie Marie (1984) debuteerde in 2009 met de dichtbundel Zonder. In 2011 volgde de bundel Toen je me ten huwelijk vroeg. Ze doceert literatuur aan de kunstacademies van Tielt en Ieper. Ze is co-auteur van Speler X. Deze spannende roman kent een ongebruikelijke voorgeschiedenis: een advocaat benaderde Sylvie Marie met het verzoek of ze het manuscript van zijn cliënt, een anonieme profvoetballer, wilde verfijnen. Ze ging ermee aan de slag. monteerde het tot een stilistisch vloeiend relaas en bezorgde het vervolgens bij haar uitgevers. De voetballer schrijft in het nawoord: `Voor dit boek heb ik mijn persoonlijke ervaringen en de ervaringen van collega-spelers gekneed tot één verhaal. (..) Dit verhaal breng ik naar buiten omdat vrijwel niemand over de achterkant van de voetbalwereld durft te schrijven. Speler X wenst anoniem te blijven. Hij zegt hierover: `Mijn raadsman heeft een professioneel schrijver bereid gevonden mijn manuscript te vervolmaken, in vorm en stijl. Om mijn anonimiteit (en vooral die van mijn naasten) te waarborgen weet deze schrijver niet wie ik ben. Om diezelfde reden zijn de namen en locaties in dit boek door mij gefingeerd.

In Speler X maakt de jonge voetballer Guy, geleid door zijn strenge en kritische vader zijn entree bij een Engelse club in de Premier League. Als hij na zijn eerste wedstrijd op sleeptouw wordt genomen door teamgenoten, kijkt hij vol verbazing toe hoe zij zich in nachtclubs laten omringen door bloedmooie vrouwen. De jonge hengsten denken met hun penis. Spuiten is scoren. 'Latje trappen' had simpele regels: wie drie keer de lat kon raken van de penaltystip, kreeg van de verliezer een potje anale seks met een escort betaald. Maar de nog naieve Guy wil zijn grote liefde Leslie niet bedriegen en keert huiswaarts. Enkele jaren later, wanneer Leslie uit zijn leven is verdwenen, besluit hij net als zijn teamgenoten te genieten van de roem en het exorbitante salaris. Hij wentelt zich in een bestaan vol drank, coke, doelpunten en topescorts, en aandacht van de rioolpers tot hij op een dag Anna ontmoet en hij opnieuw smoorverliefd wordt. En dan gebeurt er iets héél tragisch...

Het verhaal speelt zich af bij een topclub in de Engelse Premier League en geeft een goede kijk achter de schermen van het topvoetbal. Ik vind het persoonlijk super dat Speler X een vrouwelijk auteur gezocht heeft om het verhaal een romanvorm te geven zodanig dat het vlot leesbaar wordt en het ook niet te zeer jongens onder mekaar lectuur wordt. Persoonlijk vind ik het een uitzonderlijk goed boek dat alle potentie heeft om massaal mannen én vrouwen aan te spreken. Het is een ontzettend mooi verhaal met een sterke verhaallijn en een onthutsend eind. Het geeft de profvoetballer, soms symbool voor homofoob en supermacho een veel menselijker gelaat. Sylvie Marie schrijft ontzettend goed dat weet ik reeds van haar gedichtenbundels. Ze kan ernst en humor doseren en vooral combineren in haar gedichten en nu ook in haar proza. Het mooie aan dit boek is ook dat het je heel nieuwsgierig doet worden naar wie die voetballer voor de f**k kan zijn en dat je ook vergelijkingen gaat zoeken met bestaande spelers. Maar Speler X heeft de lat héél hoog gelegd want telkens dat je denkt die speler is y, blijken er toch heel wat dingen niet te kloppen. Speler X laat je ook heel erg mee leven met een man die eigenlijk in het verkeerde leven zit.