Gelezen door: Dennis P. (770 boeken)

Citaat: "Wat ben je knap! Dus de dood heeft jouw gezicht, jouw ogen... De ogen van je moeder. Herinner ik me... Het was zo lang geleden."

New York, onze tijd. 
Er gebeurden een aantal verdachte moorden met telkens dezelfde modus operandi: een leeggebloed lichaam en een naald in een cyste achter de rechteroor. Al gauw blijkt dat deze cyste voorkomt bij een bepaald, onmenselijke soort die duidelijk uitgeroeid moet worden.
De daders blijken broer en zus te zijn, beiden erg gotisch qua stijl. Ze worden echter op de voet gevolgd door Leonore, inspecteur bij de NYPD. Wanneer blijkt dat de cystemensen tot in de hoogste regionen zitten, wordt het bloedlink...

Dufaux rammelde een standaard vampierenverhaaltje af: Een groep machtige mensen die al eeuwenlang leven en regeren en plots moeten sterven dankzij één van hen. We hebben het al duizend keer gehoord, gelezen of gezien. Dat Marini vervolgens ook nog de karakterkoppen stal uit De Schorpioen helpt niet. 
Voor mij kwam het over als een cash-cow voor beide heren. Een licht verteerbaar, gehypet fantasyverhaal met CSI-invloeden in een moderne setting, meer is het niet. Ik ben teleurgesteld.