Gelezen door: Ilse Anné (30 boeken)

Citaat: "Vrouwen houden alleen van mannen die ze niet kennen."

Aan de hand van vijf ingenieus verbonden novellen krijgen we een indringend psychologisch portret van de jonge officier Petsjorin, het prototype van de Russische ‘overtollige mens’. Petsjorin is een gedesillusioneerde, amorele dandy. Ambivalentie viert hoogtij, nog versterkt door knipoogjes naar de clichés van het romantische genre.

Puntig, lyrisch, sarcastisch, vitaal proza zoals het tegenwoordig niet meer geschreven wordt. Helaas was ‘Ruslands tweede dichter’ hetzelfde lot beschoren als zijn grote held Poesjkin: hij stierf op 27-jarige leeftijd in een banaal duel.

Gelezen door: Dennis P. (770 boeken)

Citaat: ""Beste Maxim Maximytsj, ik heb werkelijk niks om te vertellen. Nou, ik moet gaan, ik heb haast, het beste. Bedankt dat u mij niet vergeten bent,' voegde hij eraan toe, terwijl hij de kapitein bij de hand vatte. De oude fronste zijn wenkbrauwen. Hij was verstoord en verdrietig, al probeerde hij dat te verbergen."

Lermontov is een held. Hij behoort tot het clubje van de jong-gestorvenen en verwierf mede daardoor een status als legende. Hij schreef een bitter gedicht over z'n grote voorbeeld Poesjkin en werd op één slag beroemd. De held van onze tijd is z'n enige roman.

Petsjorin, de held van het verhaal, is niet echt een held. Via enkele verhalen, zien we hem vanuit verschillende perspectieven. Bewonderd door soldaten, als een mens door zijn eigen dagboekogen, etc. Uiteindelijk eindigt het figuur net als z'n schepper, met een duel. Zij het dat de uitkomsten anders zijn.

Vaak had ik moeite met de ouderdom van de tekst. Ik ben geen Rusland-expert en vond m'n draai maar niet tussen die soldaten en de noblesse. Er waren stukken bij die'k geniaal vond (bv. Het deel Maxim Maximytsj), maar andere bleven dan weer te lang aanslepen. Al bij al ben ik blij dat'k het las, maar ik zou 't niet aanraden.