Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Agatha Christie is - met afstand - de bestverkopende auteur aller tijden. UNESCO schat het aantal verkochte exemplaren van haar werk op ruim 3,2 miljard. In 1974 werden er ruim 3 miljoen exemplaren van Murder on the Oriënt Express verkocht, mede als gevolg van het uitkomen van de gelijknamige film. Op vrijdagavond 3 december 1926 liep Agatha in haar huis in Sunningdale in Berkshire naar de slaapkamer van haar zevenjarige dochtertje, kuste haar, gaf hond Peter een knuffel en stapte in haar groene Morris Cowley. Ze vertelde niemand, ook haar huispersoneel niet, waar ze naartoe ging. De volgende ochtend werd haar auto teruggevonden in Guildford in Surrey, op 23 kilometer van haar woonplaats. De intussen gealarmeerde politie vreesde het ergste. Had de beroemde schrijfster zelfmoord gepleegd? Haar moeder was nog niet zo lang geleden overleden en ze had echtelijke problemen. Die zaterdag ontwikkelde zich in Engeland een zoektocht die de grootste ooit moet zijn geweest. Vijfduizend mensen, het merendeel vrijwilligers, zochten naar Agatha Christie. Beken en plassen werden uitgekamd. De Daily News loofde een premie van honderd pond uit voor de tip die kon leiden tot het terugvinden van de schrijfster. Volgens sommigen was ze in Londen, waar ze, verkleed als man, in het grootste geheim de plot van een nieuw boek uittestte. Een man getuigde dat hij haar had gezien in Victoria Station in Londen, waar ze, duidelijk verward, de trein naar het Zuid-Engelse Portsmouth nam. Agatha's echtgenoot werd een tijdlang als verdachte beschouwd. Had hij haar vermoord om zijn handen vrij te hebben en met Nancy Neele te kunnen trouwen? In werkelijkheid zat Agatha Christie al de dag van haar verdwijning in de Noord-Engelse stad Harrogate, waar ze haar intrek nam in het hotel Hydro (vandaag The Old Swan Hotel). De immense media-aandacht zorgde ervoor dat de beroemde schrijfster daar al vrij snel door het personeel werd herkend. Dat personeel lichtte de politie in, maar die reageerde niet. Harrogate was in die dagen een mondain kuuroord dat privacy en discretie hoog in het vaandel voerde. Misschien had de schrijfster wel een goeie reden om daar in alle anonimiteit te willen zijn? Uiteindelijk haalde de politie Agatha's man naar Harrogate om haar te identificeren en om aan de zoektocht een einde te maken. Op dinsdagavond 14 december, elf dagen na haar verdwijning, arriveerde Archie in het Hydro. Hij identificeerde haar en was meteen verdachte af. Op de persconferentie achteraf nam enkel Archie het woord. De verdwijning van zijn vrouw werd afgedaan als een geval van geheugenverlies. De schrijfster zelf heeft nadien nooit op vragen over haar verdwijning willen antwoorden. Agatha Christie was in de Hydro ingeschreven als Teresa Neele. Volgens sommigen was de voornaam Teresa een anagram voor teaser - een 'voorproefje' voor een nieuw boek van haar, maar die veronderstelling is nooit bevestigd. De familienaam Neele was die van het lief van haar man. De meest waarschijnlijke these is dan ook dat Agatha Christie verdween in een crisismoment rond haar spaak lopende huwelijk, maar niemand weet echt of deze veronderstelling klopt. Dit gebeuren is één van de spraakmakende mysteries van de twintigste eeuw dat nog steeds literaire geesten blijft beroeren.

Een prachtig voorbeeld daarvan is het net verschenen 1926- De verdwijning van Agatha Christie onder eindredactie van Jean-Paul Colin. In dit boek staan vier verhalen over de verdwijning van Agatha Christie. Jean-Paul Colin zelf, Peter Ronner, Carien Touwen en Johan van de Velde zijn ieder diep in deze mysterieuze aangelegenheid gedoken en hebben de beschikbare feiten als uitgangspunt genomen. Het heeft geleid tot vier prachtige, totaal verschillende verklaringen voor deze elf dagen uit het leven van de beroemde Engelse schrijfster. Het geheel is verbluffend knap en levert vier verhalen op om U tegen te zeggen en die zo uit het brein van dame Christie zouden kunnen ontsproten zijn. Niet alleen Carien Touwen kruipt probleemloos in huid en geest van een van de beroemdste vrouwen ter wereld, ook haar mannelijke collega's volgen haar met een verbazingwekkende vanzelfsprekendheid en naturel. Hoewel de vier auteurs totaal verschillende invalshoeken gekozen hebben zijn ze kwalitatief even hoogstaand en bieden ze de lezer momenten van ultiem leesgenot.