Gelezen door: An Stessens (29 boeken)

Citaat: "

Het leven is geen wensvervullingsfabriek.

Eerst: ik ben fan van de Amerikaanse young adult auteur John Green. Ik vind het knap hoe hij stomende verhalen schrijft, met zotte personages en flitsende dialogen. En hoe hij tegelijk een boodschap durft geven - over de liefde of over het leven, dergelijke dingen.

Aan Een weeffout in onze sterren heeft hij jaren en jaren gewerkt. Het was geen gemakkelijk verhaal om te schrijven. Het is ook geen gemakkelijk verhaal om na te vertellen, omdat de meester himself het volk opgedragen heeft vooral géén spoilers te geven en niéts te vertellen over wat er pakweg na p.80 gebeurt. Maar ik kan wel zeggen dat het gaat over Hazel en Augustus. En dat kanker Hazels longen verzuipt. Een nieuw wondermiddel houdt haar, inclusief zuurstofkarretje, voor onbepaalde duur op de been. Augustus heeft zijn leven –voorlopig– betaald met een been. Ze ontmoeten elkaar in de Praatgroep, waar Hazel door haar ouders naartoe gestuurd is om van haar depressie (“een bijwerking van doodgaan”) af te geraken. En ze worden verliefd. Al is dat aanvankelijk het laatste wat Hazel wil.

Laat ik het er verder op houden dat het verhaal over vergetelheid gaat en wat daartegen te doen. Over wat er gebeurt nadat een verhaal eindigt. En dat het hier niet altijd allemaal over rozen gaat en dat je er een beetje bij moet huilen - maar ook niet zoveel als je zou denken. Want dat Green een gevoelig verhaal geschreven heeft, maar dat hij nooit op het gevoel speelt. En dat het er net daarom stevig in hakt.

Gelezen door: Sophie (9 boeken)

Citaat: ""Het leven is geen wensvervullingsfabriek."
"

Ik hou van dit boek omdat het een zwaar thema aanpakt (zijnde kanker) op een compleet andere manier dan andere boeken over kanker. De hoofdpersonages hebben een bijzonder gevoel voor humor en gaan dan ook op een aparte manier om met hun toestand.
Ik vind Greens schrijfstijl enigszins luchtig maar toch kan je je niet onthouden om mee te filosoferen met de personages en om ook een traantje weg te pinken.

Gelezen door: sirog (320 boeken)

Hazel werd drie jaar geleden opgegeven, maar een nieuw medicijn rekt haar leven voor nog onbepaalde tijd. Augustus, Gus heeft kanker overleefd ten koste van een been. Vanaf het moment dat Hazel en Gus elkaar ontmoeten, lijkt er geen ontsnappen aan de zinderende aantrekkingkracht. Maar Hazel wil niemands tijdbom zijn.
De zoektocht naar de mysterieuze schrijver van hun lievelingsboek, een vorstelijke beproeving, leidt hen naar Amsterdam. Daar neemt hun leven een wending die ze zich niet hadden kunnen indenken.

In één woord : adembenemend. Een aangrijpend verhaal over een liefde tussen twee mensen, pur sang. Het is een emotionele achtbaan voor hun beiden, en toch slaagt de schrijver erin om het verhaal niet te melig te maken, door de humor waarop Hazel en Gus een patent hebben. Maar dat neemt niet weg dat je met sommige passages toch een krop in je keel krijgt en een traantje moet wegpinken. Een aanrader.

Gelezen door: Peter Geiregat (479 boeken)

Citaat: "Idioot genoeg bedacht ik dat mijn roze slipje niet bij mijn paarse bh paste, alsof jongens zoiets opmerken."

Hazel lijdt aan een terminale longaandoening. Een nieuw medicijn houdt haar nu al drie jaar in leven. Iedere week gaat ze naar De Praatgroep. Ze wordt daartoe gestimuleerd door haar liefdevolle ouders. Daar leert ze Isaac en Gus kennen.
Er ontstaat een speciale band tussen Hazel en Gus. Gus is genezen van botkanker  (ten koste van een been) en betovert Hazel met zijn looks, zijn grappen, zijn intelligentie.
Hazel is fan van Een vorstelijke beproeving geschreven door de Nederlander Van Houtten. Het boek eindigt midden in een zin. Nadat Gus het ook gelezen heeft, geraakt hij ook in de ban van het boek.
Ze contacteren de schrijver die hen uitnodigt naar Amsterdam om het vervolg te horen. De dokters vinden het niet veilig voor Hazel om zo'n verre reis te maken. Bovendien kost het handen vol geld om alle apparatuur over te brengen.
Gus maakt gebruikt van zijn 'Make a Wish' om samen met Hazel en haar moeder naar Amsterdam te vliegen. 

Het vervolg is een ontroerend verhaal over jonge mensen met kanker. We volgen niet zozeer hun strijd tegen de ziekte, maar hoe ze met elkaar omgaan. Hoe ze met jeugdige overmoed van elke dag het beste trachten te maken. Hun ouders moeten dan een stapje opzij zetten, want de jeugd kiest voor elkaar.

Met een humoristische en filosofische ondertoon heeft dit boek met een bijna volledig scala van emoties doen doorlopen. Een aanrader voor iedereen.

Gelezen door: lauravdyck (1 boeken)

Citaat: "Maar ik zou het nooit terugzien en ik bedacht dat de gulzigheid van mensen zelfs niet wordt gestild als hun dromen uitkomen, omdat ze altijd het idee blijven houden dat alles nog eens gedaan kan worden, en beter."

Al vanaf de eerste bladzijde van het boek wordt je meegesleurd in de wereld van Hazel Grace, die bestaat uit zuurstofflessen, haar lievelingsboek Een vorstelijke beproeving en Augustus Waters. Het boek is zeer realistisch geschreven en het heeft me geen enkel moment weten te vervelen. Ik hou van het feit dat het boek eigenlijk over een zeer zwaar en serieus thema gaat, namelijk kanker, en de schrijver er toch in slaagt om het luchtig over te brengen alsof het eigenlijk maar niets is. Het is geen typisch boek over kanker, integendeel. Het is levendig, speels en vol met oprechte humor en alsnog leef je mee met de schitterende hoofdpersonages. Het is een aardig stukje literatuur dat je zeker weet te inspireren en bij te blijven. Ik raad dit boek absoluut aan omdat het over alledaagse en actuele onderwerpen gaat zoals liefde en kanker die op een manier worden gebracht zoals alleen John Green dat kan. Het zit vol met fantastisch mooie zinnen die vol met betekenis zitten en die je alleen in zulke boeken kan tegenkomen. Op bijna elke pagina staat wel een zin die zo mooi is uitgewerkt dat je hem wel tien keer opnieuw leest omdat hij gewoon helemaal klopt. Geen enkel woord staat daar te veel. Ik kan met volle overtuiging zeggen dat dit toch zeker één van de beste boeken is die ik ooit heb gelezen en dat dit boek me nog zeer lang zal bijblijven. Het was lang geleden dat ik ooit nog zo aangenaam verrast werd door een boek en het verdient - als het kon - meer dan vijf sterren.

Gelezen door: ijsson (2 boeken)

Prachtig boek! Ongelooflijk hoe iemand zoiets kan verwoorden.

Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

De schrijver John Green heeft tien jaar gewerkt aan het Young Adultboek The Fault in Our Stars. En hij noemt het het moeilijkste werk dat hij ooit geschreven heeft, omdat hij zich wilde verzoenen met het gegeven dat mensen soms jong sterven. Maar het boek was een schot in de roos. Amerikaanse jongeren reageerden massaal op internet op dit boek: ze maaken fanvideo's en schreven 'titelsongs'. Deze roman raakte hun hart en hoofd. Ook in onze contreien is het een veelgelezen boek.

Een weeffout in onze sterren, uitgegeven bij Lemniscaat, slaat zowel bij jongeren als volwassenen aan en maakt discussie los over ongeneeslijke ziekte en waardig sterven. De filmversie werd ook meteen een ongelooflijke hit, iets minder in Vlaanderen dan in de States. Maar toch is het een film die zeker de moeite waard is om te bekijken.

Centraal in boek en film staat Hazel, een meisje van 17 jaar met longkanker. Hazel wordt altijd en overal vergezeld van een zuurstoftank. Medici weten haar leven te rekken met een nieuw medicijn, maar een toekomst zit er voor haar niet meer in. Haar ouders sturen haar naar een praatgroep omdat ze depressief wordt. Daar ontmoet ze Augustus, een jongen, die botkanker heeft gehad en daardoor z’n been heeft verloren. Hij is bang dat hij na zijn dood vergeten zal worden. Hazel is de ik-verteller in dit verhaal. Ze is allesbehalve een zielig meisje en steekt vaak de draak met alle hulpverleners om haar heen. Je leert haar gevoelens en gedachten goed kennen. Augustus is net als Hazel intelligent en grappig. Zo heeft hij de gewoonte een sigaret in z’n mond te doen, maar hem nooit aan te steken. Hij zegt: ‘Het is een metafoor snap je: je stopt het ding dat je kan dood maken gewoon tussen je tanden, maar je geeft het niet de macht om je te doden.’

De twee worden verliefd, maar eigenlijk wil Hazel geen relatie, omdat ze weet dat ze niet zo lang meer te leven heeft. 'Wat moet je met verliefdheid als je bijna dood gaat?' Vraagt ze zicht dan ook af. Hazel heeft een lievelingsboek: An Imperial Affliction van Peter Van Houten, dat ook gaat over een meisje met kanker. Ze weet Augustus zo ver te krijgen dat hij het ook gaat lezen, en beiden hebben veel vragen over het boek. Daarop nodigt de Amsterdamse schrijver hen uit, en vliegen Hazel, haar moeder en Augustus naar Nederland. Daar blijkt de schrijver een dronkenlap, die hun bezoek helemaal niet ziet zitten en hun vragen niet beantwoordt. Tot overmaat van ramp vertelt Augustus Hazel dat zijn kanker is teruggekomen en dat hij bijna in heel zijn lichaam uitzaaiingen heeft. Het verhaal zit goed in mekaar en het boek laat je meevoelen, meeleven en meedenken met de protoganisten. Heel graag gelezen.