Tavenier

Gelezen door: Katrien Van Haecke (4 boeken)

Citaat: "Snel sloot hij de deuren naar het terras. Het huis was groot, stil en leeg. De kiezels op het grindpad knerpten. Zou ze naar huis teruggaan ? Nu mocht hij toch wel een borrel nemen tegen de schrik, vond hij.
“Hoer!” weerklonk het in de verte. "

Thomas, een politiek tekenaar, koopt samen met zijn vriend Armin, een gefrustreerde docent met schrijversambities, een herenhuis om u tegen te zeggen. Ze nodigen vier huurders uit om het huis te delen : een onzekere student, een begaafde pianist, een flierefluiter en een ongelukkige macho.
De macho heeft zijn ex tegen hem. De student gaat meer en meer op eigen benen staan. De flierefluiter gaat zonnen (en ‘liefhebben’). Armin schrijft dan toch een boek. En de pianist wordt aangeklaagd. Nog meer : Ada Boelens, een oude dame, die voor wat extra tumult zorgt. En Ralf die nog een stuk onzekerder is dan Maarten.

Tavenier staat voor de som van al die mensen en hun leefwerelden. Noem het “Het leven ten huize Tavenier”. Dit is niet het boek waar ik op zat te wachten. Als lezer word je niet aan het verhaal ‘gebonden’. Nee, je staat eerder op afstand wat te kijken. Af en toe kijk je maar eens de andere kant op om te zien of daar niet meer gebeurt. Het boek gaat weken mee. Je wordt eigenlijk niet uitgenodigd om verder te lezen. Vaart ? Nee, ook dat kennen ze niet in dit verhaal.
Toegeven, het taalgebruik is eenvoudig en fris. Ook de titels van de hoofdstukken en de cover zijn goed gekozen.
De laatste alinea ? Die vond ik een stuk overdreven, een beetje ongeloofwaardig maar wel origineel. ’t Ja, zo kon ik het boek toch met een glimlach naast me leggen.