Gelezen door: Lucifer (18 boeken)

Citaat: "De Fayu hebben een heel soort eigen "varkenshouderij" ontwikkeld, die weinig werk kost. Biggetjes worden getemd, door ze drie dagen lang ononderbroken op de arm gehouden. Tijdens het voeren maakt de Fayu een bijzonder geluid, een lokroep. Ook krauwt hij het dier op de flanken, dat vinden de biggetjes heerlijk. Na drie dagen laten ze het dier vrij, want vanaf dan beschouwt het zwijn diegene die hem heeft gedragen, gevoerd en gekrauwd als zijn baas. Daarna zwerven de zwijnen door de natuur. Ze zoeken hun voedsel en krijgen hun jongen. Als het zwijn geslacht moet worden, loopt de eigenaar de jungle in om het dier met de speciale lokroep te roepen. Het dier komt erop af, wordt gevangen en meegenomen voor de slacht.
"

Nog geen maand geleden schreef ik op deze website een recensie over de voorloper van dit boek Dochter van de jungle. Ik kon toen niet wachten om het vervolg te lezen en voila, Terug naar de jungle is uitgelezen. Sabine Kuegler keert na een afwezigheid van een vijftiental jaar terug naar de jungle in West-Papoea, waar ze is opgegroeid bij de Fayu, een inheemse stam. Tijdens haar verblijf daar voelt ze zich voor het eerst sinds jaren weer thuis, en één met zichzelf. Anderzijds ontdekt ze dat haar geliefde Papoea niet langer het paradijs is zoals zij het zich herinnert. De Papoea's worden onderdrukt door de Indonesiërs, en verdreven van hun territorium. Het geïsoleerde bestaan van de Fayu wordt hierdoor bedreigd, en Sabine besluit zich voor hen in te zetten op gevaar van eigen leven. Dit boek is prikkelend op zoveel verschillende manieren...Ik heb ervan genoten.