Geschiedenis van een gevallen engel

Gelezen door: Claude Bonvin (778 boeken)

Citaat: "Een in het zwart geklede priester kwam uit een vertrek in het koor. Precies voor het altaar bleef hij staan om zijn brillenglazen te poetsen."

Weeral een goed geschreven roman, een verhaal dat zich afspeelt in het jaar 2002 en 1905, waarin de afhankelijke jonge vrouw Hanna Lundmark zich opwerkt tot een machtige vrouw. Het is niet mijn bedoeling om over de roman nog verder te schrijven anders is het leuke ervan af. Maar één ding ben ik zeker, dat de auteur van alle markten thuis is.

Gelezen door: anne-marie dewachter (1055 boeken)

Ik ben niet zo'n geweldige fan van zijn Wallanderverhalen, die vind ik een béétje te veel gehypet, maar zijn romans vind ik het neusje van de zalm.Wow... dan vind ik het jammer dat mijn kennis van het Zweeds echt te beperkt is om ze in origineel te lezen.
Het verhaal is genoegzaam bekend, het werd in de pers uit en te na besproken. Nadat haar man zijn zeemansgraf kreeg, overdenkt Hanna Lundmark hoe het nu verder moet. We schrijven 1905, geen evidentie voor een weduwe die er nu alleen voor staat. Maar in alle tijden waren er vrouwen die zich toch wisten op te werken, niettegenstaande alle sociale conventies. Na een jaar is het jonge, onafhankelijke meisje een vrouw met macht en aanzien geworden, als eigenaar van het grootste bordeel in Mozambique.

Prachtig verteld, heerlijk verhaal. Soms overheerst de mannelijke insteek wel een beetje, maar storen doet het niet en de auteur is nou eenmaal een man, dus is het logisch dat hij tegen bepaalde dingen anders aankijkt dan een vrouw dat zou doen. Geslaagd! Met vlag en wimpel!

Gelezen door: Ka Vee (51 boeken)

Citaat: "De oorvijg was onverwacht. Achteraf kwam het Hanna voor dat de klap net een roofvogel was die in duikvlucht op haar wang had gemikt. Het was weleens gebeurd dat Elin haar had geslagen, maar dan vooral uit angst. Zoals die keer dat Hanna in het voorjaar in haar eentje bij de snelstromende rivier was geweest en het gevaar had gelopen erin te vallen en te worden meegesleurd. Maar nu sloeg Elin haar uit verontwaardiging. Dat was voor het eerst. De oorvijg werd van de ene volwassene aan een andere gegeven. Die moest begrijpen waarom. "Ik laat mijn dochter niet vertrekken om bedelaarster te worden", zei Elin verontwaardigd. "Ik doe het voor je eigen bestwil. Er is hier niets voor jou." Hanna had tranen in haar ogen gekregen. Niet van de pijn, ze had erger meegemaakt in haar leven. De oorvijg was een bevestiging van wat ze zojuist had beseft : nu was ze alleen op de wereld. Ze zou naar het oosten gaan, naar de kust, en ze mocht niet omkijken. Wat achter haar lag zou wegzinken met iedere meter die de ijzers van een slee haar meevoerden. Het was in de vroege herfst van 1903. Hanna Renström was zeventien jaar, op 12 december zou ze achttien worden. Een paar maanden later zou ze haar thuis voorgoed verlaten."

De roman begint met een vondst in een Afrikaanse hotelkamer in het jaar 2002, en eindigt in diezelfde hotelkamer, maar 100 jaar terug in de tijd, in 1905. De Zweedse Hanna woont met haar moeder Elin, zusjes en broertjes, in het onherbergzame noorden, waar het bestaan voor haar geen toekomst biedt. Ze vertrekt per slede naar het zuiden, waar ze bij een rijke handelaar onderdak en werk vindt.
Het lot zet haar op een schip dat een houtlading naar Australië moet brengen. Ze is er kokkin en enige vrouw aan boord. Ze vindt een zielsgenoot in één van de stuurlui, en ze trouwen tijdens een tussenstop. Het huwelijk duurt welgeteld een maand, en haar man krijgt een zeemansgraf.
De volgende aanlegplaats is Lourenço Marques, het huidige Maputo, hoofdstad van Mozambique. In een opwelling gaat ze van boord, en opnieuw neemt het lot haar bij de hand. Ze neemt een kamer in een hotel, niet wetende dat dit het grootste bordeel in Zuid-Oost Afrika is. Een tweede huwelijk kondigt zich aan, en weer wordt ze weduwe. Ze leidt het bordeel op zeer voortreffelijke wijze en wordt één van de rijkste blanke vrouwen in de Portugese kolonie. Ze is gechocqueerd door de onrechtvaardige behandeling van de inheemse bevolking, in het bijzonder van de zwarte vrouwen in haar bordeel. Telkens weer stuit ze op minachting en onbegrip, maar ze zet door en voert een eenzame strijd voor respect en gelijkheid.
En uiteindelijk is ze wat ze voor haar vader was: misschien arm, misschien gevallen, maar zeker en vast een engel. Ik ben overtuigd, ik lees zeker nog meer van deze begenadigde verteller. Het leesgenot spat van de bladzijden !

Gelezen door: Jeanne Tielen (151 boeken)

Leesplezier gegarandeerd vanaf bladzijde 1 tot op het einde.

Het levensverhaal van Hanna Lundmark wordt verteld. Het is een arm meisje als ze door haar moeder gevraagd wordt weg te trekken uit haar geboortestreek, omdat ze in de wijde wereld meer kansen zou krijgen dan thuis. En of ze die kansen kreeg en gegrepen heeft. Ze werd bazin van het grootste bordeel in Mozambique. Ze verwierf geld en macht, maar probeerde toch de kant te kiezen van de onderdrukte zwarten, al was dat in de beginjaren 1900 niet evident.