Gelezen door: Alex leest (172 boeken)
Citaat: "Misschien is dat wel de essentie van schrijven, Sid. Niet het rapporteren van gebeurtenissen uit het verleden, maar dingen laten gebeuren in de toekomst."
Ik vind het moeilijk om te zeggen waarover dit boek gaat. Het hoofdpersonage, de schrijver Sydney Orr, heeft na een herstelperiode eindelijk weer zin om te schrijven. Hij doet dat in een haast magisch blauw Portugees schrijfschrift. Hij begint aan verschillende verhalen en op een of andere manier lijken die verweven met het leven van het hoofdpersonage. De verhalen zijn verhalen in het verhaal en soms zelfs nog een niveau dieper.
De ideeën en vondsten van Auster zijn mij af en toe te veel bedacht, gezocht, geconstrueerd... Je wordt als het ware om je oren geslagen met symbolische gebeurtenissen en dubbele bodems. Toch heb ik genoten van Orakelnacht door de mooie en simpele manier waarop Auster de dingen verwoordt. Ik hou er ook van wanneer sommige dingen open gelaten worden, en dan heb ik het niet alleen over het einde want dat is eigenlijk zelfs mooi afgerond.
|
Reacties (3)Delen
|
3 reacties:opa op 22 september 2006:
Eindelijk een Auster gelezen.
Is er een verband tussen de gebeurtenissen in ons leven, tussen het verleden, het heden en de toekomst? Welk aandeel hebben daarin toeval, noodlot? Auster maakt er een spannend geheel van.
Mij boeide ook het schrijven over het schrijven: inhoud,plot,inspiratie, writers block,...
Dave Vervenne op 3 juli 2006:Ik heb het boek sinds kort uitgelezen. Geen al te makkelijk verhaal, maar prachtig geschreven zoals alleen maar Paul Auster dit kan doen. Dagen erna bleef ik er nog over nadenken en liet het me niet los.
marianne op 25 januari 2006:
Van een schrijver als Paul Auster hou je of hou je niet. De in een bedrieglijk eenvoudige taal geschreven verhalen zijn een babouchka-achtig geheel. Net als de russische poppetjes bevat elk verhaal weer een ander verhaal. Het toeval speelt een erg grote rol in de boeken van Auster en dat is hier ook zo. Op een geniale manier veweeft hij al zijn personages doorheen elk verhaal, zodanig dat je vaak twijfelt wat fictie is en wat niet. Een boek over toeval en herbeginnen, trouw en ontrouw, dingen verzwijgen en vooral over het schrijven zelf en de macht van woorden.
Gelezen door: Katrin Vandenbosch (2 boeken)
Dit jaar heb ik Paul Auster ontdekt. Orakelnacht stond in de eindejaarslijstjes van 2005 en begin 2006 heb ik het gekocht. Ik ben thuisgekomen, gaan zitten en beginnen te lezen tot het uit was.
Zo is het boek ook opgebouwd; als een trip, een fragment uit iemand zijn leven. Verwarrend en surrealistisch, maar tegelijk erg herkenbaar, zoals ook het dagelijks leven kan zijn.
Geniet ervan!
|
Reacties (0)Delen
|