Gelezen door: annemie lamon (3 boeken)

Citaat: "We wisten al dat je ziek was. Haar emoties worden primair, zegt de dokter. Afscheid op afscheid."

Gestameld liedboek is een schitterend boek van Erwin Mortier dat  als ondertitel Moedergetijden kreeg. Het boek vertelt over het proces van het dementeren van zijn moeder. Het is een levensverhaal waarin de onmacht, het steeds opnieuw verliezen aan bod komt. Alzheimer is een ziekte die zo'n invloed heeft op de persoon en zijn levensomgeving. Een troostrijk boek!

Gelezen door: anne-marie dewachter (1055 boeken)

Wat een pràchtig boek. Mortier is een schrijver pur sang, dat wisten we al uit zijn vorige boek Godenslaap, maar dit is zo mogelijk nog indringender, misschien omdat het zo persoonlijk is en de schrijver de emotie niet schuwt zonder ook maar één keer in goedkoop sentiment te vervallen. Het verhaal is genoegzaam bekend, net als Lanoye beschrijft de schrijver het aftakelingsproces van zijn moeder, en dan vooral wat dat met de rest van het gezin doet. Opnieuw een zoon die een kanjer van een eerbetoon aan zijn moeder schrijft.

De taal van Mortier is uitzonderlijk rijk en genuanceerd, de zinnen zijn prachtig geformuleerd, een genot om lezen in deze tijden van sms-taal en korte nietzeggende zinnen. Zijn stijl is uiteraard helemaal anders dan die van Lanoye, je houdt ervan of je houdt er niet van, maar zelfs als het nou niet direct je ding is, moet je toegeven dat het magistraal geschreven is. Het is zo'n boek dat ik, na het te hebben gelezen, voorzichtig heb dichtgeklapt, een diepe zucht heb geslaakt, denkend 'god, wat was dit mooi'. Ik ben niet echt een fan van hedendaagse Nederlandstalige literatuur, maar voor de heren Lanoye en Mortier maak ik grààg een uitzondering. Ik heb dit boek aanbevolen aan een aantal mensen die met dezelfde problematiek geconfronteerd worden en één reactie vond ik écht tekenend, namelijk die van een eenvoudig man die nooit leest en die, eigenlijk om mij een plezier te doen, dan toch met een diepe zucht begon aan het boek. Zijn dochter zegde me 'Ik heb hem een paar avonden niet meer gehoord! Hij was aan het lezen!'.
Enkele dagen later kwam die man naar me toe en zei, de tranen in de ogen: 'Ik wist niet dat er ook dergelijke boeken bestonden'. Die mens die heeft nu eens gezegd wat ik en mijn broers en zussen voelen als we bij ons moeder zijn.' Een groter compliment kan de auteur écht niet krijgen'. Maar het is absoluut verdiend en terecht.

Gelezen door: Frie Van Rossen (1 boeken)

Dit is zo'n mooi boek. Een parel van een zeldzame soort. Een mooier geschenk kon de schrijver niet geven aan zijn moeder, vader, zussen, broers, aan zichzelf, wie hem omringen, en zijn lezers. Diep respect. Een boek dat spreekt van liefde.

Gelezen door: Agnes Poesen (291 boeken)

Gestameld liedboek- Moedergetijden is de nieuwste roman van Erwin Mortier. In dit verhaal staat de moeder centraal, de moeder die lijdt aan de ziekte van Alzheimer. Een ziekte waarvan men nog steeds niet de oorzaak kent en waarvoor men ook nog geen geneeswijze kent. De uitgesproken kenmerken van de ziekte zijn het wegvallen van het geheugen, het verlies van besef van tijd en ruimte, vaak ook het wegvallen van de taal. Dit aftakelingsproces is niet enkel schrijnend voor de getroffene maar is vaak zeer moeilijk aanvaardbaar voor de levenspartner en de kinderen. Het is als direct betrokkene zeer moeilijk om te berusten in het -langzaam of juist heel snel- wegglijden van een geliefd persoon tot nog enkel een omhulsel.

Vrij lang heb ik geaarzeld om dit boek te lezen, als familielid van een Alzheimer patiënt vreesde ik de confrontatie met het boek. Na lezing kan ik enkel stellen dat het enorm troostend heeft gewerkt. De roman geeft een zeer realistisch beeld van het aftakelingsproces. Maar zelden of nooit heb ik in zulke prachtige, mooi gekozen woorden en zinsconstructies de teloorgang van een menselijk bestaan verwoord gezien. Dit boek is geschreven vanuit het hart, met diep respect en gevoel van waardigheid voor de Alzheimer patiënt.

Gelezen door: Rony Borghart (107 boeken)

Dit is geen verhaal, geen roman. Dit is een verzameling van stukjes proza, poëtische passages, korte dialogen, losse gedachten,… Het is een reeks impressies die een schrijnend beeld schetsen van de verschrikkelijke ziekte van Alzheimer en de impact daarvan op de mensen die dicht bij de zieke staan. Het is filosoferen over leven en dood, over liefde, het is herinneren. De vele onbedrukte halve bladzijden in het boek zijn reflectiemomenten waar de auteur de lezer uitnodigt in gedachten door te gaan, zijn eigen verhaal in te vullen.

Mortier gebruikt een mooie, rijke taal. Het is geschreven in wisselende vorm en stijl door één van de weinige hedendaagse schrijvers die taal weet om te vormen tot beeldende kunst.

Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Ik merk dat ik alleen al schrijf om zinnen zonder haperingen door mijn kop te horen dansen. Om ritme, versnelling, vertraging, om rustpunten te laten zingen. Alleen al om aan gedachtestrepen – de trapezes van de syntaxis – heel even gewichtloos in de nok van een zin te kunnen hangen, laat ik deze woorden los. "

Gestameld liedboek draagt als ondertitel Moedergetijden en is een pijnlijk maar ook prachtig weergegeven verhaal over de ziekte van een moeder, een vrouw die al op vroege leeftijd door Alzheimer wordt getroffen. Een zoon die zijn onmacht uitschreeuwt op papier, in een wonderbaarlijk mooi proza. Gestameld liedboek is niet alleen een boek over taal, over de ziekte van een moeder, maar ook een lofzang aan het kunnen uitdrukken met woorden, namelijk het schrijven.

In zijn vorige werken bekeek hij de wereld veelal door de blik van het kind. De jongen die zijn omgeving aftast, leert kennen en kleine of grote familiegeheimen ontrafelde. Dit nieuwe boek sluit goed aan bij het oudere werk. Het mooist vind ik namelijk de fragmenten, waarin Mortier de herinneringen aan zijn jeugd opdiept – deze sluiten naadloos aan bij zijn debuut Marcel of de prachtige novelle Alle dagen samen. En terwijl alzheimer één na één de dingen wegstreept die zijn moeder een persoonlijkheid gaven, bouwt de auteur met poëzie en proza een monument op voor de moeder.
Persoonlijk volg ik Erwin Mortier al sinds zijn debuut en ik lees zowat alles wat ik van hem in handen krijg, proza, poëzie, essay en telkens opnieuw doet hij me beseffen hoe mooi de Vlaamse taal is wanneer je ze net als hij optimaal benut.

Gelezen door: gilberte vermeulen (9 boeken)

Prachtig boek. Uitstekende Vlaamse schrijver. Het raakt je tot in het diepste van je hart en ziel.

Gelezen door: Birgit Reynaert (7 boeken)

In Gestameld Liedboek verteld Erwin Mortier over zijn moeder die de ziekte van Alzheimer heeft. Hij vertelt zijn herinneringen aan zijn moeder en hoe hij haar ziekte ervaren heeft, door iedere keer kleine stukjes erover te schrijven. Ik denk dat het als moeder een grote eer moet zijn, als je zoon je met een boek de herinnering aan jou levendig wil houden. Alleen had ik een dubbel gevoel bij het lezen van het boek. Inhoudelijk vond ik het een mooi boek en het leest zeer vlot, maar het concept om alles in kleine stukjes te beschrijven, vond ik minder geslaagd en ik had het gevoel dat het boek een beetje een ver-van-mijn-bed-show is.

Ik was meer onder de indruk van Godenslaap, dus misschien waren daardoor mijn verwachtingen te hoog? In Godenslaap schrijft hij, naar mijn gevoel, kleine poëtische pareltjes en Gestameld Liedboek vond ik eerder een beetje simplistisch, ik miste de kleine poëtische pareltjes, maar misschien ligt dat wel aan mij. Dus samengevat zou ik zeggen dat ik het inhoudelijk een goed boek vond, maar vormelijk heb ik er een beetje mijn twijfels over, hoewel ik wel denk dat er mensen zijn die zeker dit boek graag zullen lezen.

Gelezen door: ineke Albers (4 boeken)

Wat een geweldig mooi boek. Zo "mooi" en duidelijk beschrijft hij de ziekte alzheimer die zijn moeder heeft getroffen. Recht voor zijn raap, rauw maar eerlijk. Staat vol met prachtige zinnen. Zeer aangrijpend en je leeft helemaal mee met de personen. Echt een aanrader.