Gelezen door: Agnes Poesen (291 boeken)
In de nieuwste roman van Tatiana de Rosnay neemt de schrijfster haar lezers mee naar Parijs. Meer bepaald Parijs tijdens het Tweede Keizerrijk (Napoleon III) in de tweede helft van de 19e eeuw. Baron Haussmann heeft de opdracht Parijs te moderniseren en vele oude wijken worden afgebroken, ondanks het hevige verzet van de bewoners, om plaats te maken voor brede avenues, parken en plantsoenen. Een van de getroffenen is Rose, een weduwe, zij wil de strijd aanbinden met de prefect en desnoods ook met de keizer zelf. Zij wil alles in het werk stellen om haar huis te behouden. Het huis waar haar overleden echtgenoot zo van hield, het huis dat haar geheim met zich meedraagt. De schrijfster slaagt er prachtig in om de sfeer en de tijdsgeest van de 19de eeuw op te roepen. Je ziet het Parijs van toen met zijn bewoners als het waren tot leven komen. De schrijfster heeft dan ook aandacht voor de kleding, het taalgebruik, de gewoonten van deze periode. Het personage Rose is zeer goed uitgewerkt. Het verhaal komt tot stand onder de vorm van brieven. Brieven die ze schrijft aan haar overleden echtgenoot, maar tevens zijn het brieven voor haarzelf. Door deze brieven krijg je als lezer een inzage in Rose zelf, haar leven, haar gedachten, haar droefenis, haar relatie met haar familie en buren. Het huis waar jij van hield is een goed geschreven, mooie en sfeervolle roman. Kortom een pareltje.
|
Reacties (1)Delen
|
1 reacties:Wendy Benoy op 4 december 2012:Ook ik vond dit weer een zalig boek van deze schrijfster. Zij mag er nog veel schrijven van mij!
Gelezen door: leen de backer (109 boeken)
Citaat: ""Het quartier Latin werd opengereten voor rechte lijnen, eindeloze monotone boulevards, hoge, uniforme botergele gebouwen, een afschuwelijke combinatie van vulgariteit en oppvervlakkige luxe. Luxe en ledigheid waarin de keizer behagen schept. "
In Parijs, tweede helft negentiende eeuw, worden hele wijken gesloopt om bredere boulevards aan te leggen. Gezellige kleine winkels moeten er aan en Rose Bazelet , weduwe, kan het huis waar ze gelukkig was met haar man, niet verlaten. Ze wordt dood aangetroffen na het slopen. Het meeslepende is de manier waarop ze aan het huis is verknocht en de heerlijke beschrijvingen die ze verwoord.
|
Reacties (0)Delen
|