Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Je pensais qu’en arrivant en France, ce serait plus facile de se parler, même autour de la table, je les sens ailleurs, ils sont déjà partis et font de la présence. Rien ne se passe, ils parlent entre eux de leurs amis, de leurs projets, je n’y comprends rien, en dehors de quelques formules de politesse, il ne se passe rien entre nous. "

Mohamed, een eenvoudige Marokkaanse man kwam gedurende de jaren zestig van vorige eeuw in Frankrijk werken. Hij werkte er zeer hard en bouwde er een leven en een gezin op. Na veertig jaar gepresteerde arbeid mag hij op pensioen. In tegenstelling tot zijn collega's heeft hij geen wens om te vertrekken. Hij denkt aan zijn diepe liefde voor de islam maar ook aan zijn verwestersde kinderen. In dit vijandige Europa, waar hij absoluut niet in een bejaardentehuis of zogenaamd rusthuis wil terecht komen, wil hij niet blijven en hij besluit terug te keren naar zijn geboorteland naar zijn dorp in het droge zuiden van Marokko. Hij droomt om de rest van zijn leven door te brengen in zijn geboorteplaats in een comfortabel huis omringd door een liefdevolle familie, en er begraven te worden in een meer vertrouwde omgeving. Hij bouwt een immens huis en laat zijn fantasie de vrije loop in de architectuur ervan. Hij probeert zijn kinderen te overtuigen zich bij hem te voegen, maar niemand komt opdagen, want ze hebben allemaal een reden om in Frankrijk te blijven. Uiterst mooi, mijmerend proza over een zeer actueel thema.