Flaptekst:
Lucia en Giacomo Casanova leren elkaar kennen op een feest nabij Venetië, raken verliefd en beloven elkaar eeuwige trouw. Maar kort daarna verdwijnt Lucia zonder een woord uit Casanova's leven. Vele jaren later ontmoeten ze elkaar opnieuw in een Amsterdamse schouwburg. Hij heeft er geen weet van dat zij het is omdat ze haar gezicht onder een sluier verbergt, en hij probeert haar te veroveren op de van hem bekende wijze. Voor Lucia is deze schokkende confrontatie aanleiding tot een reconstructie van de gebeurtenissen. Haar jeugd in de Veneto, haar kortstondige maar heftige liefde voor Giacomo, de verwoestende ziekte die haar trof, haar vlucht naar Amsterdam en het leven aan de zelfkant waarin ze terechtkomt.
Mening: Absoluut schitterend zonder enig gebrek! Ben vooral ingenomen door het sterke hoofdpersonage. Er zijn weinig boeken waarin vrouwen zo slim, zelfstandig, schaamteloos en toch gevoelig zijn.
Uitgelezen op één dag: zalig!
Libris Literatuurprijs 2004
15 reacties:karin bosteels op 12 april 2015:Een boek voor de trage, genietende lezer. Waarom? De ietwat plechtstatige stijl sluit perfect aan bij de tijd waarin het boek zich afspeelt en heel geregeld trakteert de auteur je op zinnen en levenslessen die het waard zijn om in te kaderen. Voeg daarbij het levensverhaal van een sterke vrouw en een setting die, met dank aan de grondige research van de auteur, perfect is uitgewerkt en je krijgt een fantastisch boek. Mooi!
leesbeest op 2 februari 2011:Het is een mooi boek, en op hetzelfde stramien waarop Japin zijn andere boeken ook schrijft. Een semi -historische roman, niet over een gekend historisch iemand maar over een randfiguur. Ik stak er wel kleine weetjes over het Amsterdam en Venetië van de 18de eeuw op die ik voordien niet wist.
ELS op 28 april 2009:
'Dat is het enige dat telt, dat iemand meer in je ziet dan je wist dat er te zien was'
Hartverwarmend mooi.
Bieke Dewulf op 11 februari 2008:
Door het lezen van dit buitengewoon mooi boek kreeg ik een nieuw beeld over mensen. De mensenkennis die ik reeds had opgedaan werd “verstoord” door dit verhaal, maar mijn inzicht werd realistischer. Je moet je uiterlijk van je af leren zetten en je concentreren op je innerlijke. Het gaat over een liefde die verstoord wordt door een uiterlijk gebrek. Voor mij iets wat me echt getroffen heeft, het is in de ik-persoon geschreven en dit maakte het nog beter om mee te kunnen leven met het hoofdpersonage. Ik begreep haar en leerde haar zo erg goed kennen. Ook structureel zit het boek erg vernuftig in elkaar door de vele spelingen door onder andere gebruik te maken van flashbacks. In het begin van het boek liep het lezen minder vlot, het was ingewikkeld en ik had moeite om geconcentreerd verder te lezen. Naar het einde toe was ik erg blij dat ik het uitgelezen had. Door de vele lessen in het boek rond het leven heeft het boek me ook zeker geboeid en gegrepen, voor mij dus ook moreel erg goed. Het onderwerp was niet iets waarvoor ik meteen zou kiezen maar nadien deed het me verlangen naar nog zo’n boek. Ook de tragische elementen zorgden voor een zekere sfeer die moeilijk over te brengen is, maar in het boek schitterend verwoord wordt. Mijn conclusie over het boek is dat het zeker een boek is om aan vele mensen aan te raden, erg goed en misschien ook wel leerrijk voor sommigen.
Eline Timmerman op 10 februari 2008:
Een prachtig boek die je aanzet tot denken. Je kunt zo van die boeken hebben die je gewoon leest en je daarna terug aan de kant legt, maar dit is niet zo'n boek. Het laat je niet meer los na het lezen. In het begin was het wel wat saai en langdradig, maar toch kon ik het niet gewoon neerleggen. Ik moest en zou het einde weten. Hetgeen Lucia doet wordt nu ook gedaan, je verstoppen. Lucia doet dit zeer letterlijk, maar meestal wordt dit figuurlijk gedaan. Je verstoppen, bang dat een ander je niet zou accepteren.
Ook de speling met de chronologie vond ik fantastisch, soms was het wel eventjes nadenken hoe het nu net zat, maar toch heeft het me kunnen boeien. Het boek vind ik zowel stilistisch als inhoudelijk zeer sterk.
De botsing tussen de romantiek en de verlichting en de vele discussies over die botsing waren voor mij een bron van inspiratie. Ik heb er zelf veel van geleerd, en veel over nagedacht. Ook het feit dat iemand zich eigenlijk letterlijk wegcijfert om de ander zijn geluk niet in de weg te staan, in dit geval Lucia die Giacomo Casanova alleen achterlaat zodanig dat hij zijn carrière kan uitbouwen, vind ik een teken van de pure liefde. Schitterend gewoon.
Het is zoals iemand me voor zei: 'Een schitterend boek zonder enig gebrek'.
Zeker een aanrader dus!
Jonas de Greve op 23 december 2007:"Al die intuïtieve kennis, die op zijn sterkst is bij onze geboorte, wanneer wij haar het hardst nodig hebben omdat ons nog geen andere middelen ter beschikking staan om te overleven, en die minder wordt naarmate wij leren te denken in plaats van te voelen, dat instinctieve weten is niet vergaan. Het ligt alleen bedolven onder een lawine aan argumenten en redeneringen die wij tegenwoordig nodig hebben om onze wereld begrijpelijk te maken."
Dit boek speelt zich af in de achttiende eeuw maar deze passage toont aan dat het thema niet hedendaagser kan. Hoe hebben we lief, hoe nemen we beslissingen, hoe gaan we om met het leven als het klappen uitdeelt,...? Het boek doet je een klein beetje ontwaken en ieder boek dat dat teweeg brengt is meer dan de moeite waard. Kortweg, een terechte winnaar van de Libris Literatuurprijs. PS. Pagina 77 en 78 zijn ook de moeite waard om twee maal te lezen (vele stukjes trouwens).
Fieke Van der Gucht op 10 december 2007:Ik grijp niet makkelijk naar een historische roman. Ik begon er dan ook aan met betrekkelijk veel argwaan. Maar kijk, het verhaal over ratio en emotie, over liefde, verlangen, hoop en wanhoop bleek universeel genoeg om me aan het boek te kluisteren. Japin slaagt erin om in zijn taal Casanova's tijd te laten doorschemeren zonder dat het gekunsteld wordt. Schitterend, zonder gebrek.
John Emery op 2 mei 2007:Voor mij is het boek een echte page turner waarbij ik op het einde toch op mijn honger bleef zitten, vooral mbt de verhaallijn over de (wan)verhouding tussen het gevoel en de rede.
bujee op 13 januari 2007:
Ik vond het een heel mooi boek. Het lezen vond ik wel zwaar, veel theorieën en discussies, maar het feit dat Lucia zich wist om te toveren tot een mooie vrouw, bewonder ik.
Magda Ockier op 9 juli 2006:Inderdaad een prachtig boek. Stilistisch zeer sterk. Vrouwelijk hoofdpersoon: een tragische schrandere en sterke vrouw met een warm en groot hart. Casanova: intelligent, en diep-menselijk. Treffende tekening van de 18de eeuw. Een meesterwerk. Internationale klasse...!
De zwarte met het witte hart heeft mij ook uitermate geboeid, maar dit sprak me nog meer aan. Arthur Japin, een auteur om te volgen...!
Caroline Verbruggen op 31 mei 2006:"Er wordt mij wel vaker verweten dat ik mezelf achter mijn voile verstop, maar het tegendeel is waar. Ik verstop de wereld. Ik heb een sluier voor haar neergelaten. Door die waas van kant en zijde oogt zij zoveel zachter."
Knap toch.
Sophie De Meyer op 3 april 2006:
Gewoon mooi, om in één ruk uit te lezen.
Betty Gorissen op 19 februari 2006:
Een boek dat noch saai, noch voorspelbaar is, maar integendeel af en toe eens dicht gedaan moet worden, om traag de prachtige zinnen te laten bezinken, en na te denken over de filosofische uitspraken tussen het verhaal door...
Miriam Lambaere op 12 februari 2006:Ik heb het boek heel graag gelezen. Het geeft een beeld van onze samenleving in die tijd. Het is eigenlijk een boek met een hoog filosofisch gehalte, maar geschreven in een zeer bevattelijke stijl.
Een boek om te hebben en af en toe fragmenten te herlezen.
Monique Vanobberghen op 14 januari 2006:
Fantastisch maar zwaar boek. Toch wou ik het boek niet neerleggen en las nieuwsgierigde volgende passages.
Het boek bevat een kluif aan historisch over het hoerenleven en dat in zowel de verpauperde delen als de rijke delen van de 18e eeuwse grootsteden.
Dit is een boek om over na te denken. Het oudste beroep ter wereld bestaat de dag van vandaag nog, en nog steeds met de twee uitersten… Ellende, uitbuiting en miserie enerzijds en extreme rijkdom anderzijds.