Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "En ik zal denken, herinneren en fantaseren tot ik voor het aanbreken van de dag vorm gegeven heb aan deze episode uit de geschiedenis."

De trotskistische en homoseksuele Mayta komt op een feest een jongeman tegen die hem de kans geeft zijn revolutionaire ambities te verwerkelijken. Alejandro Mayta, een veertiger die vindt dat hij genoeg jaren heeft verspild aan het praten over revolutie, besluit nu daadwerkelijk iets voor zijn land te doen - en ook voor zichzelf en zijn homoseksuele lotgenoten. Want voor communistische idealen vechten betekent strijden tegen ALLE vooroordelen.

Dus doet Mayta samen met de jonge vaandrig Vallejos een aanzet tot revolutie in Peru, nog voor de communisten de macht in Cuba pakken.'We zijn te theoretisch geworden, te serieus, een soort politieke beunhazen', legt Mayta aan zijn trotskistische partijgenoten uit. Ze hebben zich verstrikt in overbodige zaken, zijn de essentie uit het oog verloren: dat wordt heel duidelijk gemaakt in deze roman.

Over alles wordt uren-, dagenlang gediscussieerd, wat elke glimp van revolutie doodslaat. Samenwerking tussen de verschillende communistische splintergroeperingen is ook niet mogelijk door verschillen in ideologie. De revolutie mislukt jammerlijk: de vaandrig vindt de dood en Mayta is zijn revolutionaire vuur kwijt, en wordt door zijn linkse strijdgenoten in de steek gelaten.

Twintig jaar later werkt Mayta, nu vermoeide huisvader, in een ijssalon in een onrustig Peru dat net is binnengevallen door onder meer militanten uit Bolivia... En daarna rest slechts de vraag: wie was Alejandro Mayta? Een schrijver die het verleden van zijn vroegere schoolvriend naspoort als basis voor een roman, probeert op deze vraag een antwoord te geven. Vargas Llosa schotelt ons een scala van personages voor, mooi en consequent getekend tegen de achtergrond van politieke gebeurtenissen en sociale afkomst.

Nergens vervalt hij in vaak voor de hand liggende stereotiepen, en de beweegredenen en keuzes van de hoofdrolspelers worden bijzonder geloofwaardig voorgesteld. En dat is bepaald geen sinecure, aangezien de getuigenissen elkaar constant tegenspreken en elk er duidelijk zijn eigen waarheid op na houdt. De verschillende verhaallijnen lopen door elkaar, waardoor heden en verleden meermaals in elkaar overlopen en zelfs de karakters en personages af en toe niet meer van elkaar te onderscheiden zijn.

Vargas Llosa brengt alles schitterend in beeld maar doordat hij - vaak door middel van dialogen - naar eind jaren vijftig switcht en weer terug, hij doet dit binnen alinea's is Het verhaal van Mayta een boek dat niet altijd even makkelijk leest.