Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Ik zou me helemaal thuis voelen in mijn nieuwe gedaante. Niet langer een mens onder de mensen moeten zijn, maar wel een machine onder de machines, het leek me een hoogst aangename transformatie."

Hoofdpersoon Gram Goetleven is een veelbelovende jonge geleerde die werkt aan een machine, liefkozend ‘Baby’ geheten, die de mens ten slotte moet overvleugelen. Menselijke zaken als psychologie, seks, sociale warmte laten hem dan ook volkomen koud. Zijn vader is nog maar overleden en hij heeft het meer over de man zijn fouten dat over zijn eventuele positieve kanten.

Na de begrafenis vertrekt hij naar Texas waar hij een lezing moet houden. In gedachten houdt hij een voortdurend pleidooi tegen emotionaliteit, zwakte en zielsbewegingen. In de tussentijd bespeurt de lezer tussen de regels toch wel wat onrust. De man lijdt aan vliegangst en ook zijn hardnekkige rationalisme lijkt neurotische trekjes te hebben en gevoed te worden door afkeer van zijn familie.

Aan het eind stort zijn wereld dan ook in, zijn beschermer wordt ontslagen, door toedoen van een mediageile concurente en zijn lezing gaat niet door. 'Er ging eigenlijk veel te veel intellectuele energie verloren aan de wrijving tussen mannen en vrouwen.’ Er zijn de uitvallen van de verteller tegen het kleffe psychologiserende klimaat van vandaag dat overal hoogtij viert: van de lyfestylemedia tot de goeroes van de emotionele intelligentie of de pleidooien voor meer empathie op de werkvloer en dat allemaal uiteraard tot meerdere eer en glorie van eigen portefeuille.

Er is het eeuwige misverstand tussen vaders en zonen en er is vooral het eeuwige misverstand tussen mensen tout court, of dat nu mannen en vrouwen zijn, vaders en zonen, of echtgenoten en echtgenotes. De zinnen uit De achterblijver zijn stuk voor stuk pareltjes die getuigen van een briljante taalbeheersing. Met een paar welgekozen woorden weet Petry de wonderlijkste beelden op te roepen, die hij combineert tot een heel helder soort proza. Zijn zinnen blijven dan ook toegankelijk, hoeveel inspanning ze soms ook vragen van hun lezer – inspanning die je maar al te graag blijft leveren om van de ene mooie formulering in de andere te tuimelen.

Subliem is de passage waarin hij een onsympathiek personage één van zijn eigen boeken, namelijk De laatste woorden van Leo Wekeman laat bespreken. De achterblijver werd bekroond met de de literatuurprijs van de provincie Vlaams-Brabant en de BNG Literatuurprijs 2006 en werd tevens genomineerd voor de Gerard Walschappprijs.