Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Oh ik weet natuurlijk dat het onzin is, maar volgens het verhaal liep hij niet weg maar vloog hij weg. Als een vogel. Hield op een goede dag op met katoen plukken, rende een heuvel op, draaide een paar keer rond en koos het luchtruim."

In elke roman van Toni Morrison springt er wel iets uit op literair en taalkundig vlak, en in dit boek is dat zeker haar vakkundigheid om dialogen te construeren.
In Song of Solomon weet ze een 'zwarte familiestamboom' uit te pluizen in een magisch-realistische sfeer. Hier treffen zeer duidelijk de Afrikaanse orale literatuur en poëtisch Angelsaksisch proza mekaar.

In het begin van het boek zijn we getuige van het feit dat een man vanop het dak van een ziekenhuis wil opstijgen, maar de man valt te pletter. De dag nadien wordt Macon Dood geboren. De jongen wordt later Milkman genoemd, omdat hij tot op zeer late leeftijd werd gezoogd door zijn moeder. Voor zijn moeder, die geen tederheid meer van haar man hoefde te verwachten, hadden de zuigende lippen van haar zoontje iets erotisch. Deze Milkman, die met zijn identiteit worstelt en het zwarte bewustzijn niet met geweld wil staven, gaat op zoek naar zijn voorvader Solomon, de man die wel kon vliegen.

Song of Solomon is doorspekt met milde humor en grappige woordspelingen, maar gunt ons vooral een blik in de geschiedenis van dat Amerika dat velen onder ons niet kennen. Met dit boek kende Toni Morrison een succes dat dat van haar vorige romans ver overtrof. Vele mensen kochten het alleen om het folkloristische, de amusementsfactor of gewoon maar omdat het een steengoed boek was. Dat zij een alternatief geschiedenisboek in hun handen hadden was hun volstrekt onbekend, wilde ze ooit kwijt in een interview.