Gelezen door: André De Nys (2 boeken)

Wachten op de barbaren zou men kunnen lezen als een psychologisch roman over een oude magistraat die verdraagzaamheid en rechtvaardigheid hoog in zijn vaandel draagt. Zijn oversten, in het boek benoemd met “ Het Rijk“, denken daar echter anders over. Zij wensen een repressief beleid waarbij bloeddorstige genocide centraal staat.

De barbaren uit Coetzees titel zijn nomaden, zwervende natuurmensen die door “het Rijk“ uit de vruchtbare vlakten verdreven werden naar de bergen.

Wachten op de barbaren is een boek over machtsverhoudingen, en voor één keer werd godsdienst als machtshebber volledig weggecijferd.
Coetzee schrijft : “ De barbaren zijn er nodig, zodat het Rijk zich kan manifesteren als superieur en beschaafd. Slechts één gedachte beheerst de zompige geest van het Rijk ; hoe niet te eindigen, hoe het leven te verlengen. “ De magistraat is ervan overtuigd dat dit ook op een vreedzame manier kan, maar hij komt in conflict met het monster van de machtswellust. Aan de lezer om zelf standpunt in te nemen. Hou echter wel één ding in het achterhoofd ; kan een mens in pacifisme blijven volharden als hij psychisch en fysiek totaal onderuit wordt gehaald?

Gelezen door: Dennis P. (770 boeken)

Citaat: "Ik probeer achterom te kijken, maar de witheid van de sneeuw ontneemt me alle zicht. Mijn mond wordt overdekt met natte zoenen. Ik spuug, schud mijn hoofd, open mijn ogen. De hond die mijn gezicht heeft staan likken, trekt zich kwispelend terug."

Een oude, dikke magistraat raakt in een nauw parket wanneer hij een barbaarse nomadendame afgeranseld ziet worden. Wanneer hij besluit om haar terug naar haar stam te brengen, raakt hij in ongenade bij zijn lokale overheid. Het gaat zelfs zo ver dat hij zonder wezenlijk proces de gevangenis ingegooid wordt en gefolterd wordt voor samenzwering met de vijand. Ondertussen wordt de scheiding tussen de beschaafden en barbaren steeds minder duidelijk (voor zover die dat al was, natuurlijk).

Ik ben een fan van Coetzee, dat steek ik niet onder stoelen of banken. Dit boek heeft me echter veel inspanning gekost om uit te krijgen. Om één of andere reden geraakte ik nooit écht in het verhaal, al kon ik de vergelijking met de huidige situatie vaak maken. Misschien ligt het aan mij en de tijd waarin ik zit, misschien vraagt het om een herlezing.

Gelezen door: Jeanne Tielen (151 boeken)

Citaat: "Op de noordelijke vestingwal hebben we een rij helmen gezet met rechtopstaande speren ernaast. Elk halfuur loopt een kind de rij langs om de helmen een beetje anders te zetten. Zo hopen we de scherpe ogen van de barbaren te misleiden."

Dit is een indringend verhaal van een oude magistraat die zich verscheurd voelt omdat hij sympathie opvat voor een vervolgd nomadenvolk( de barbaren) en anderzijds dit nomadenvolk moet vervolgen.