Gelezen door: Agnes Poesen (291 boeken)
Op zakenreis in Zweden krijgt de 48 jarige succesvolle architect Ingrid Deyer telefoon van de politie: haar 15 jarige zoon Jonas is opgepakt door de politie wegens medeplichtigheid aan geweldpleging op een allochtone jongen.
Ze laat een belangrijke zakelijke bespreking voor wat ze is en reist onmiddellijk terug naar huis om deze gebeurtenis eens stevig door te spreken met haar puberzoon. Op donderdagavond neemt zij bij gebrek aan een vlucht, de trein terug naar huis. Op weg naar huis stelt Ingrid zich de vraag: “Hoe is het zo ver kunnen komen met mijn zoon, waar is het fout gegaan, welk aandeel heb ik hierin?”
Al peinzend haar leven overdenkend laat Ingrid ons kennismaken met haar moeder Berthe en haar grootmoeder Ada. Al snel verneem je als lezer dat de 3 vrouwen veel gemeen hebben. Wat Ingrid haar moeder verwijt, heeft haar moeder Berthe op haar beurt haar eigen moeder verweten. Alle drie de vrouwen hebben een kind op de wereld gezet, hun man verlaten, hun heil en welzijn gezocht bij een andere man, zijn op zoek gegaan naar wat zij “de vrijheid” noemden, gewerkt aan de uitbouw van hun eigen carrière,… .
Alle drie zijn ze evenwel tot de slotsom gekomen dat dit leven hun niet heeft gebracht wat ze ervan verwacht hadden.
Thema’s als eenzaamheid, vrijheid, falen, verantwoordelijkheid voor eigen daden, verantwoordelijkheid voor anderen, worden door de schrijver op een filosofische manier aan de lezer onder de aandacht gebracht, zonder dat hij ooit belerend of concluderend overkomt. Ik heb echt genoten van dit boek, dat in aanvang niet echt gemakkelijk te volgen is -enerzijds door de opvoer van de diverse hoofdpersonen en anderzijds door de schrijfstijl- maar gaandeweg heb ik meer en meer genoten juist van deze schrijfstijl. Als ik niet beter wist zou ik gedacht hebben dat de schrijver een vrouw was, het is ongelofelijk hoe goed hij zich kan identificeren, inleven in het wezen van een vrouw.
|
Reacties (0)Delen
|