De zonen van het uitzicht

Gelezen door: Arno Van Vlierberghe (10 boeken)

Citaat: "Stel u voor: we beschrijven alle mogelijke werelden in termen van getals- en positie-verhoudingen tussen vriend en vijand. Iedere wereld laat zich beschrijven door een oneindige vriend-vijand entiteitenrij. [...] Het is in deze wereld dat we leven. Probeer het maar niet te begrijpen."

Dit postmodernistisch boek is zonder twijfel een van de vreemdste debuutromans die in omgang is. Een rechtlijnig verhaal is zo goed als afwezig, naast de fragmentarische beschrijvingen van een kunstmisdrijf op een doek van Manet, enkele kunstfilosofische brieven en een sprookje over vier molenaarszonen (waaraan de titel wordt ontleend).

In het voorwoord belooft de verteller ons terug te brengen naar het verloren paradijs. Een herstelling van de onschuld moet in overweging worden genomen. Daarna wordt het woord gegeven aan een kunsthistorica, of dat mogen we toch vermoeden.

De afwezigheid van het verhaal is een verhaal op zich, zo zou men kunnen denken. In de plaats van een plot, van spanning, van personages, krijgen we cryptische en clichématige uiteenzettingen over goden, mythologische personages, de zondeval en dies meer.
Maar geraken we op die manier dichter bij de oorsprong, nl. het verloren paradijs, de onschuld? Verteller en lezer worden samen steeds verder en verder gevoerd, het woord heeft de leiding. We geraken nooit dichter bij een oorspronkelijke toestand, en dat beseffen we ook. "Wie een steen toevoegt aan een steenhoop of een nieuw woord formuleert of een ware bewering doet, kan de macht verliezen over zijn voortbrengselen. [...] Er was niet veel meer dan een semantische rapsodie, een wemeling van aanhalingen, en geen ervan tastbaar, een warreling van overleveringen, en geen ervan compleet."

We hebben enkel de oneindige golfbeweging (en meer dan oneindigheid). Dit dualisme, de ambivalentie van alle zaken, is ook sterk aanwezig in dit boek. We geraken niet tot de ene ultieme plus of min, want we zinken altijd in een oneindige reeks van plus én min, een én nul.

 | Reacties (0)Delen |
0 reacties: