Een eigen gezicht

Gelezen door: leesbeest (64 boeken)

Citaat: "Zelfs toen Louise voor het graf van Hermine stond met haar dochters dicht tegen zich aangedrukt, ervoer ze dat idee van continuïteit, die rustige zekerheid van moeders, dochters en kleindochters in wie dezelfde rijkvloeiende rivier stroomt."

Als Louise de vijftig gepasseerd is kijkt ze terug op haar leven. En hoe ze veranderde doorheen de jaren. Enorm geïntimideerd door haar creatieve en dominante moeder groeit ze op als een onzekere jonge vrouw. Haar eerste grote liefde Jean-Marie sterft heel jong aan tuberculose. Net na de oorlog heeft ze even een affaire met de Canadese piloot Werner maar alhoewel hij gek is van haar wil ze niet mee naar Amerika.

Haar tweede man is een echte egoïst. Hij vindt het heel normaal dat hij er minnaressen op nahoudt en Louise kan of wil zich er niet tegen verzetten. Ze blijft zich wegcijferen voor hem. Pas wanneer haar drie dochters volwassen zijn slaagt ze er in om zich mentaal van hem los te maken en eindelijk een 'eigen gezicht' te krijgen.

Het boek is zeer herkenbaar voor vrouwen die volwassen werden tijdens de oorlogjaren. Wat zeker niet wil zeggen dat het thema niet van alle tijden is. Doorheen Louise's herinneringen leren we immers hoe verschillend drie generaties vrouwen tegen een relatie aankijken.

Het verhaal is in verschillende stijlvormen geschreven. Door een verteller, door Louise, in briefvorm of door flashbacks. En al is het feminisme een sterk thema in dit boek is het zeker niet alleen voor vrouwen bedoeld.