Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: " • Ik moet kunnen vertrouwen als ik als jonge blinde vrouw wil kunnen deelnemen,en dat is wat ik wil. Ongegeneerd en zonder me te verontschuldigen."

De populariteit van thrillerauteur Arlidge schoot sinds de publicatie van zijn thriller Iene miene mutte als een speer de hoogte in. Arlidge liet tijdens een interview wel eens vallen dat dit de reden was waarom hij ondertussen ook twee korte novellen publiceerde binnen deze serie. Beide belichten ze een moment uit het leven van een nog jonge Grace. Nadat hij met Kom je spelen? al eens kortstondig afstand nam van Helen Grace, koos Arlidge ook voor dit geschenkboek voor een standalone zonder de populaire inspecteur. In Wat jij niet ziet is het de blinde Emma Forbes waarrond de gebeurtenissen zich afspelen. Als zij tijdens een feestje gedesoriënteerd raakt in het gewoel, is het de onbekende Mark die haar te hulp schiet. Het klikt en Emma wordt verliefd. Mark is mentaal erg beschadigd door zijn tijd tijdens de oorlogsmissies en heeft fysiek ook wat schade opgelopen, namelijk brandwonden in zijn nek en gezicht. Maar Emma maakt dat niets uit, want hij is verliefd geworden op haar, ondanks haar handicap. Ondertussen wordt Manchester geteisterd door invallen waarbij de inbreker steeds souvenirs van zijn slachtoffers meeneemt. Emma raakt angstig, zeker als de politie aangeeft dat de dader een opvallend litteken in zijn nek heeft. Verbeeldt ze zich nu dingen of is haar nieuwe geliefde de enge Night Stalker? Emma weet dat Mark aan de beschrijving voldoet, maar hij is vast niet de enige, toch? Als de toevalligheden zich opstapelen, gaat Emma zich steeds meer afvragen of ze zelf in handen is gevallen van deze misdadiger, of dat het paranoia is die opspeelt. Gezien Arlidge dit boekje uiteraard in het Engels schreef, werd Jan Pott aangezocht voor de vertaling ervan. De auteur wisselt suggestie af met actie. Vermits Emma blind is, ligt het voor de hand dat hiervan gebruik wordt gemaakt om lezers in een bepaalde denkrichting te duwen: voorwerpen die bij Emma thuis verplaatst lijken of het vermoeden dat iemand zich in haar flat bevindt. Maar het werkt wel doeltreffend en het drijft de spanning op. Ondertussen gaat Emma zelf aan het speuren, vindt ze evenveel argumenten pro Mark als contra Mark, en raakt ze in de penarie. Net als Emma weet de lezer op den duur niet meer wat waarheid is en wat aan haar fantasie ontsproten. De schrijfstijl van Arlidge IS absoluut prettig en hij houdt de spanning en je aandacht absoluut vast in dit korte verhaal! Arlidge levert hier een prima cadeau-thriller af. Knap om zo compleet te zijn bij een beknopte omvang van 90 pagina's en niet alleen het verhaal, maar ook de karakters goed en duidelijk neer te zetten. Vooral het innerlijk van Emma en haar twijfels, onrust, onzekerheid.