Wit als melk, rood als bloed

Gelezen door: Jessica Moyersoen (1 boeken)

Leo is een doodgewone 16-jarige jongen, die liever op straat rondhangt met zijn vrienden dan dat hij op school zit. Tot er een nieuwe docent filosofie voor de klas komt te staan die zijn passie weet over te brengen. Hij leert ze intens leven en hun dromen na te jagen.
De droom van Leo heet Beatrice, het meisje dat met 'haar blik de poorten naar het paradijs kan openen'.

Dit boek leest zeer vlot. Ik had oorspronkelijk mijn twijfels of het verhaal me zou liggen aangezien het over een puber gaat en dat ik die leeftijd toch al voorbij ben. Maar het was een aangename herinnering en een stil verlangen aan hoe intens, eerlijk en onbezonnen gevoelens en emoties toen konden zijn. Het doet je stilstaan bij wat er van je dromen is gekomen.

Gelezen door: Caro Van Den Bremt (2 boeken)

Citaat: "Als ze een film was: een genre dat nog uitgevonden moest worden. als ze een geur was: het strand 's ochtends vroeg, wanneer het stand nog alleen is met de zee. kleur? Rood."

Wit als melk rood als bloed, een prachtig boek over liefde, filosofie en verlies. De jonge Leo is een puber met een normaal leven. Hij is verliefd op de mooie beatrice een meisje wiens blik de poorten van het paradijs openen. Maar dan slaat het lot toe, de mooie Beatrice krijgt kanker. Met de hulp van De Dromer durft Leo zichzelf en zijn gevoelens onder ogen te komen. Een boek vol levenslessen en prachtige citaten...

Gelezen door: Karen Pierlé (1 boeken)

Persoonlijk vond ik het een zeer goed boek. Het verbaasde me in het begin wel dat het hoofdpersonage een jongen was, maar dat vond ik zeker niet erg. Het boek zelf was soms wel langdradig en moeilijk om te lezen maar het geheel was zeker en vast in orde. Het verhaal zelf vind ik zeer toepasselijk voor de leeftijd waarin ik me op dit moment begeef. Vele aspecten van in het verhaal komen namelijk terug ik mijn eigen wereld en dat is dan natuurlijk zeer leuk op te lezen. In het begin vond ik het boek redelijk uitgebreid, maar na verloop van tijd vorderde het met de minuut. Vooral vanaf het moment dat ik over de helft was, vond ik het als maar beter en kon ik niet meer stoppen. Ik heb zelfs een aantal keer de neiging gehad om wat traantjes te laten. Het einde van het boek heeft me wel het meest geraakt. Je denkt dat het boek dan een slecht einde heeft, maar eigenlijk is dit niet helemaal waar. Waarom dit niet is moet je natuurlijk zelf maar lezen. Ik vind het in ieder geval een echte aanrader!