Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)
Citaat: "Ik zeg het zo maar plompverloren en rechtuit omdat iemand die dood is niet kan sterven aan een hartstilstand van het schrikken. Daarom ook heb ik me zo lang moeten oefenen in het schrijven van deze brief: omdat ik moest wennen aan de gedachte dat ik je niet meer kon schaden."
Een man schrijft zijn overleden vrouw Gabriëlle een brief waarin hij vertelt dat hij een portret van haar heeft geschilderd dat hij niet onder ogen kan komen. Hij is namelijk eerder getrouwd geweest, met Jelina, de oudere zus van Gabriëlle, die in veel opzichten sprekend op haar leek maar ook haar tegenpool was (zij was eigenlijk letterlijk een kloon van Jeline). Gabriëlle heeft echter nooit van het bestaan van Jelina geweten, andersom wel.
Jelina is zomaar vertrokken en hij viel voor de charmes van de jongere versie, aan wie hij nu na haar dood alles opbiecht.
Jelina is niet gelukkig (vooral uit ijdelheid) dat er een kloonverversie van haar bestaat (waar ik echter volledig zij het wel om andere redenen kan inkomen).
Een prachtig klein verhaal in de Belgica-reeks. Uitgeverij Voetnoot wil jaarlijks zes deeltjes doen verschijnen, waarin waardevolle teksten van overleden auteurs worden uitgegeven naast teksten van hedendaagse auteurs, zoals Stefan Hertmans, Yves Petry en ook Waalse auteurs.
Sterrecensent Dirk Leyman (bekend van o.a. De Papierenman) schets in het nawoord een literair portret van Stefan Hertmans, van a tot z.
Schitterende litteratuur van twee boegbeelden uit de literaire wereld.
|
Reacties (0)Delen
|