Gelezen door: Peter Geiregat (479 boeken)
Een zoon beschrijft het levensverhaal van zijn moeder, mevrouw Stevens. Vroeger was ze lerares godsdienst. Met één oogopslag kon ze een volwassen man omtoveren tot een onzeker kind. Nu is ze een oudere vrouw die steeds meer dingen vergeet. Vanuit Amsterdam levert hij strijd met haar: de normale gesprekken die ze via de telefoon voeren, zullen binnenkort niet meer mogelijk zijn. Zelfstandig op haar flat blijven wonen, zal binnenkort onverantwoord zijn. Toch kan de zoon zich er niet toe aanzetten om meer contact met zijn moeder te hebben. Hij verstopt zich achter zijn werk als schrijver, maar tegelijkertijd kan hij enkel nog aan zijn moeder denken waardoor werken onmogelijk geworden is.
Dit boek is een sterk eerbetoon aan een moeder. Het aftakelingsproces wordt heel geleidelijk en precies beschreven. Met flashbacks voert hij de strijd op tussen directeur Pauwels. Zijn vader had tijdens de oorlog voor de Duitsers gewerkt, terwijl de familie Stevens hadden geprobeerd om levensmiddelen uit handen van de Duitsers te houden. Die verhaallijn zindert door in de vete tussen directeur Pauwels en mevrouw Stevens. Het contrast met de vrouw van weleer wordt in de verf gezet door de flashbacks af te wisselen met scènes uit het heden. Met Vlaamse dialogen wordt de afstand met de lezer klein gehouden .
Eén van de beste 'moederboeken' die ik gelezen heb. Tevens het beste boek van Ivo Victoria.
|
Reacties (0)Delen
|