Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)

Citaat: "Wat het 'confort moderne' betreft, dat bestond voornamelijk hierin, dat men dadelijk een huissleutel kreeg en dus ook bij nacht vrij gaan en komen kon zonder iemand te moeten opbellen. Elektrische verlichting en een badgelegenheid daarentegen, hield men er niet op na."

Een boek dat ik kan blijven lezen en herlezen is Villa des Roses van Willem Elsschot. In deze Nederlandstalige klassieker komt de charme van een familiepension in Parijs prachtig in het daglicht te staan. Alleen al de manier waarop de auteur het pension en zijn bewoners voorstelt en beschrijft is grandioos.

Dit boek moet het vooral hebben van zijn sappig Vlaamse taal die door een langdurig verblijf van de schrijver in Nederland ook op Noordelijk vlak bijgeschaafd is. De taal van Elsschot is heel visueel en zo krijg je als het ware een filmisch verhaal.
De auteur roept ook de sfeer van een gelegenheid en een stad op die tegenwoordig gewoonweg niet meer bestaat en dat maakt het boek dan ook zo uniek. Ik heb mij altijd voorgesteld dat ik de bewoners van het pension stuk voor stuk zou herkennen door dat ze knap beschreven zijn. Toen ik eens een toneelbewerking van deze roman zag, bleek dat nog te kloppen ook.

Villa des Roses wordt gerund door het echtpaar Brulot en herbergt een internationale selectie van gasten. Elke gast heeft zo zijn persoonlijke trekjes waar de lezer uitvoerig kond van gedaan wordt. De lotgevallen van de gasten worden heel uitvoerig uit de doeken gedaan en er gaat evenveel aandacht naar de droeve als de komische gebeurtenissen.

De komst van een nieuwe meid Louise brengt de mannenhoofden op hol ook al is ze een vroege weduwe met een zoontje. Louise valt voor de avances van de jonge Duitser. Ze is werkelijk verliefd op hem. Hij wil alleen plezier en schaamt zich zelfs om met haar gezien te worden omdat ze er te veel als een dienstmeisje uitziet.

Heel sarcastisch, ja zelfs venijnig hekelt de auteur de bekrompen en kleinburgerlijke moraal in het begin van de vorige eeuw. Willem Elsschot laat de verhalen allemaal mooi in mekaar overlopen en maakt zo van Villa des Roses een schitterende en vlot leesbare roman.

Gelezen door: Kathleen Van Steenkiste (18 boeken)

Citaat: "Veel vlees zat er niet meer aan, en haar handen beefden zo, dat zij met een stuk brood wel eens bij een van haar oren terechtkwam, als zij het in haar mond wilde steken."

Elsschots debuutroman uit 1913 en het is vandaag nog steeds leesbaar. Elsschot hanteert het Nederlands magnifiek. Villa des roses is een boek over liegen, bedriegen en belogen en bedrogen worden. Elk personage - gasten in het Parijse pension - heeft zijn eigen agenda en liegt en bedriegt. Behalve de nieuwe hulp Louise en het is net zij die er het beroerdst vanaf komt. Wil Elsschot de lezer vertellen dat wie goed doet, wie zijn best doet, niet altijd met 'het goede' beloond wordt?

Gelezen door: anne-marie dewachter (1055 boeken)

Villa des Roses wordt gerund door het echtpaar Brulot. veel internationale gasten, wat we nu niks bijzonders meer vinden maar wat in die tijd zeker wel nog speciaal was.
Ik moet vaak grinniken met de kleurrijke en ja soms ook wel wat cynische beschrijvingen... Magnifiek taalgebruik. Louise's liefde voor een Duitser wordt heel intens beschreven, het feit dat hij alleen aan zijn eigen geneugten denkt en daar zelfs niet beschaamd voor is wordt ook duidelijk verwoord, en daarvoor heeft de schrijver geen schuttingtaal nodig wat in moderne literatuur zo vaak het geval is.
De bekrompen moraal van het kleinburgerlijke Vlaanderen wordt scherp op de korrel genomen, maar met wat een stielkennis! Dit is een klassieker, een blijver, die ook jonge mensen, met een beetje feed-back wat de achtergrond betreft, zal kunnen bekoren.