Een man in de dierentuin

Gelezen door: Peter Geiregat (479 boeken)

Dit boek dateert uit 1938, maar werd nu pas vertaald in het Nederlands. Ik heb eerder het debuut 'vrouw of vos ' gelezen. Op dezelfde manier wordt ik gecharmeerd door het eenvoudige taalgebruik en de scala aan emoties die bij de hoofdpersonen geëtaleerd worden. Het is opnieuw een fabel geworden waarin dieren een prominente rol krijgen. Dit keer zonder daadwerkelijke transformatie maar opnieuw een projectie van menselijke eigenschappen. Na een fikse ruzie tussen een man en zijn geliefde in de Londense zoo krijgt hij naar het hoofd geslingerd dat hij de missing link is tussen de aap en de mens. En dat hij beter zou opgesloten worden in plaats van de dieren. Het boek is geschreven in de tijd van Darwin. Hij nam dit letterlijk en nam contact op met het bestuur van de zoo. Weken later zit hij in een kooi en wordt de sensatie onder de bezoekers. De geliefde reageert vol ongeloof, woede en schaamte. Ze probeert contact op te nemen met haar geliefde om haar gevoelens te stroomlijnen. Komt het nog goed?

 | Reacties (1)Delen |
1 reacties:
Marita Schaukens op 22 november 2019:
Garnett roept in deze novelle opnieuw vragen op over de kracht van de liefde. Hoever kan een man of vrouw gaan daarin? Wat kunnen ze opofferen, wat niet? Dat hij met die thematiek het verhaal in een dierentuin situeert, is origineel. De caracal bijvoorbeeld, wordt het trouwe "huisdier" in Johns kooi, de kat neemt het voor hem op tegen de jaloerse orang-oetang. De eenvoudige menselijke gevoelens van de dieren veranderen niet, die van de mensen wel. Josephine en John gaan beiden door een aantal subtiel weergegeven emoties om dan uiteindelijk een besluit te nemen voor hun relatie. Weer een onvergetelijke novelle van Garnett, net als "Vrouw of vos".