Karolien François op 13 november 2006:Grofweg kun je de wereld indelen in twee soorten mensen: zij die de film
Trainspotting hilarisch vonden, en zij die dat niet vonden. Zo ook met het boek
Glamorama. Ondanks de vele lovende kritieken die ik over het boek heb gelezen, vond ik
Glamorama verschrikkelijk! Het boek komt enorm traag op gang, om dan onmiddellijk weer te ontsporen in een verhaal waar niets nog enige betekenis heeft en waarbij er zoveel onduidelijkheid is, dat je uiteindelijk niet meer de moeite doet om het verhaal te volgen. En dan zijn er de martelscènes. Wat had ik eigenlijk verwacht van de auteur van
American Psycho? Armen en benen vliegen overal in het rond, alles tot in de goorste details beschreven, zo ziekelijk en zo vulgair, dat ik me serieus afvraag of Bret Easton Ellis niet moet opgenomen worden in een psychiatrische instelling. Maar goed, er zijn dus mensen die dit boek fantastisch vonden en het je van harte aanraden. Ik ben die mening niet toegedaan. Maar ik vind de film
Trainspotting dan ook niet grappig.