Heel de tijd

Gelezen door: Marita Schaukens (140 boeken)

Citaat: "Soms als ik mijn werkkamer binnenkom en mijn oog laat vallen op de groepsfoto die er tegen de muur hangt, denk ik: de leerkrachten wiskunde en wetenschappen van een lyceum uit een middelgrote Franse provinciestad. Iemand heeft ze in de gauwte gefotografeerd na afloop van de personeelsvergadering. Of anders ..."

De werkkamer van Pleysier met foto's van collega's en de kleiput, reproducties of posters van schilderijen en een middeleeuwse boekverluchting, het raam ... is de kern van "Heel de tijd". De auteur herinnert zich een massabetoging in Brussel, de gefotografeerde schrijvers (Ivo Michiels, bijvoorbeeld), scènes uit zijn schooltijd, opvallende leraars, het gezin waarin hij opgroeide, zijn broers. Hij wandelt regelmatig op het nabijgelegen kerkhof, mijmert associatief over de oorlog, over kapotgeschoten Duitse steden, over 'Jagers in de sneeuw' van Bruegel. Aan het einde van deze kleine, melancholische schetsen beschrijft Pleysier in één lange volzin de vlucht van kauwen. De tijd staat niet stil, Pleysier kijkt naar het verleden op een mooie hartverwarmende manier.

Gelezen door: Peter Geiregat (479 boeken)

Waar gaat dit boek over: nostalgie? De tijd speelt een grote rol, een aaneenschakeling van anekdotes of beter levensfragmenten die me doen mijmeren. De jongere lezer zal zich wellicht niet thuis voelen in dit boek. Wie is Wilfried Martens hoor ik hem denken. Weg het sublieme beschrijven van de bril van Martens.