Gelezen door: els lens (45 boeken)

Citaat: "En het lijkt wel of de schoonheid van jonge mannen altijd in rook is gehuld, met hoeveel geestdrift ze ook achter voetballen aanjagen of cricketballen slaan, dansen, rennen of stevig doorstappen op straat. Misschien raken ze hun schoonheid gauw kwijt. Misschien kijken ze in de ogen van ver verwijderde helden en nemen ze halfminachtend hun plaats tussen ons in, dacht ze (trillend als een vioolsnaar die zou springen als erop werd gespeeld). Hoe dan ook, ze houden van stilte en ze spreken zorgvuldig; ieder woord valt als een pasgeslagen munt, heel wat anders dan het gebabbel van afgesleten muntjes die meisjes gebruiken; en ze bewegen zich weloverwogen – alsof ze weten hoe lang ze kunnen blijven en wanneer ze weg moeten gaan – o, maar Flanders was alleen maar een programma gaan halen."

Ik las “Jacobs kamer” van Virginia Woolf. Ik begon er in en ik liet me meedrijven. Maar na 35 blzn. dacht ik: “Waar gààt dit over?” Het begint mooi, hoor. Dat is het probleem niet. Maar wie is de verteller? Waar en wanneer speelt het verhaal zich af? Is het eigenlijk wel een verhaal? Toen ben ik wat recensies gaan opzoeken, om te weten waar dit boek over gaat. Wel, het gaat dus over Jacob, die overleden is, gesneuveld in de 1e wereldoorlog (ikzelf haal dat daar nergens uit!). Zijn kamer wordt opgeruimd door zijn moeder en zijn vriend. Hun gedachten dwalen af, naar vroegere tijden, naar Jacob zoals zij hem zich herinneren, naar bepaalde situaties uit het verleden. Maar het is niet zomaar “terugdenken”. Het springt van hier naar daar. Er duiken alsmaar nieuwe personages op. Echt niet te volgen! …….. “Door middel van losse flitsen wordt een beeld gegeven van de gedachten, gevoelens en opvattingen van Jacob Flanders. We maken Jacob mee als kleine jongen aan het strand; als student in Cambridge waar hij met vrienden over literatuur en filosofie praat en in Athene, waar hij met een vrouw de Acropolis bezoekt. Met "Jacobs kamer" gebruikte de schrijfster een voor die tijd (1922) geheel nieuwe romantechniek. Voor zover er sprake kan zijn van een verhaal vordert dat in impressionistisch aandoende stukken, eigenlijk de fragmentarische verwoording van bewustzijnsflitsen, en dat in een erg los verband, hetgeen de overgang naar een andere plaats of tijd onaangekondigd laat gebeuren. Jacobs ontwikkeling wordt niet gevolgd; de roman is een kroniek van zijn innerlijk in verschillende stadia van zijn leven.” (NBD Biblion) ………..Omdat de beschrijvingen zo mooi zijn, en er ook wel humor in het boek zit, is het wel aangenaam lezen, maar een echt verhaal moet je dus niet verwachten. Het is chaotisch. Het is melancholisch. Ik vond het een moeilijk boek, maar ik ben zo blij dat ik doorgelezen heb.