Mijn stilte

Gelezen door: Regine Ryckoort (11 boeken)

Citaat: "Ik herken mijn handen op het klavier. Kijk ernaar of ze van me losgesneden zijn. De handen van mama. De lange vingers. Mama, raak me aan. Blijf bij me. Laat me niet los. Ik lig in de armen van Stefa. Ik huil zoals ik nog nooit gehuild heb. 'Maak er geluid bij. Roep.' (Stefa)
En dan jank ik. Hoog. Ik ben een kat. Verscheurd. Ik ben mijn moeder."

Een bijzonder boek, dat opgedeeld is in verschillende fragmenten. Het handelt over een meisje dat tijdens WOII terecht komt in een weeshuis. Dat meisje praat niet, maar krijgt er een schriftje waarin ze kan noteren.

Om duidelijk te maken wie wat zegt, wordt er gebruik gemaakt van zinnen tussen haakjes. Dit vond ik storend bij het lezen. Niettemin is het een boek dat tot het einde gelezen moet worden, wil men weten hoe het afloopt. Het einde is tragisch en toch bewonderenswaardig.