7 reacties:Karolien François op 28 maart 2007:Echt fantastisch boek, schitterend in elkaar gestoken, met interessante personages en ontwikkelingen. Een aanrader! Het zijn trouwens 6 verhalen die aan bod komen, niet 5.
Lieve Vanhamel op 4 oktober 2006:
Schitterend!
Alain Uyttendaele op 18 juli 2006:Ikzelf heb een groot deel van dit boek gelezen tijdens een transatlantische vlucht. Het bracht me figuurlijk even hoog in de wolken als ik letterlijk was.
Een waar staaltje van vakmanschap: vijf inhoudelijk en stilistisch verschillende verhalen blijken naderhand onlosmakelijk verbonden te zijn. Het resultaat is een vernuftig geheel dat het definitief opnemen van David Mitchell in de atlas der grootse literatuur rechtvaardigt.
Silvie op 22 januari 2006:De vraag is: hoe begin je aan dit boek? Ik ben nog maar drie bladzijden ver en geraak er maar niet door?
max temmerman op 2 januari 2006:
"meer spulle, meer ete, hoogre snelheid, langer leve, maklukker leve, meer macht... de hele wereld is voor die honger nie groot genoeg, dus hebben ze de kliemate uitgescheurd, de zeeën warm gestookt, de grond vergiftigd met dolle atome."
Een literaire baboesjkapop, dat is Wolkenatlas. In deze ingenieuze roman vertelt Mitchell niet minder dan zes verhalen. Het eerste is een scheepsjournaal uit 1850, het laatste een getuigenverslag van het leven na een nucleaire ramp in de toekomst, opgetekend in een afbrokkelende taal. Door alle verhalen lopen stellingen over macht: hoe invloed leidt tot macht, macht tot overmacht en dat weer tot overheersing (en al dan niet tot overleving en overlevering). Kruisverbanden linken de verhalen aan elkaar, slaan metafysische bruggen door tijd en ruimte. En niet alleen wat Mitchell daarbij te vertellen heeft verbaast, maar vooral ook hoe: zijn poppetjes passen naadloos in elkaar. (mt)
Luc Schuddinck op 6 december 2005:Een boek met vele facetten. 5 verhalen, in verleden, heden en toekomst worden telkens abrupt afgebroken. Alle verhalen zijn heel verschillend maar toch duikt er steeds een element uit het vorige verhaal op. Het middenste verhaal heeft een speciale rol.
Van dan af worden de eerste verhalen afgewerkt. Een vlot en spannend boek met een aparte structuur dat je stof tot nadenken geeft op de koop toe.
Anne Boon op 15 november 2005:David Mitchell laat ons in 6 verhalen, die onlosmakelijk aan elkaar verbonden, zien hoe dicht bij elkaar de geschiedenis en de toekomst van de mens ligt.
Of: '...pas bij het uitblazen van je laatste ademtocht zul je begrijpen dat je leven alles bijeen niet meer is geweest van een druppel in een eindeloze oceaan! Maar, wat is een oceaan anders dan een massa druppels?'