Zomertijd

Gelezen door: TineH (6 boeken)

Zomertijd is het derde deel uit een reeks zogenaamde autobiografische romans. In dit boek lezen we over de jaren '70 uit het leven van de schrijver John Coetzee, gezien vanuit de ogen van een aantal personen die belangrijk waren in die periode.
Het valt echter op dat geen van hen een positief beeld schetst over hem. Ze beschrijven hem als een eenzaat, een onbelangrijk iemand, een stalker. Het valt dus te betwijfelen of dit wel écht autobiografisch is: het balanceert op de grens tussen autobiografie en fictie, en dit zorgt ervoor dat dit een intrigerend boek is, dat je doet verlangen naar meer. Daarnaast is het ook nog eens heel goed geschreven, zoals we van Coetzee gewoon zijn. Dit is dus zeker een aanrader.

Gelezen door: Dennis P. (770 boeken)

Citaat: "Oké, zei ik, maar waarom moeten we neuken terwijl we naar muziek luisteren?
Omdat het langzame deel van het kwintet toevallig over neuken gaat, antwoordde hij. Als ik, in plaats van me te verzetten, de muziek naar binnen had laten stromen en me erdoor had laten bezielen, zou ik glimpen hebben opgevangen van iets heel ongewoons: hoe het had gevoeld om de liefde te bedrijven in het postnapoleontische Oostenrijk. "

De schrijver J.M. Coetzee is dood en een jonge biograaf gaat langs bij een aantal sleutelfiguren in diens leven. Ze vertellen hem wat hun relatie met de schrijver was. Hierdoor krijgt de lezer inkijk in de persoon achter Coetzee.

Doordat Coetzee dit natuurlijk allemaal zelf schrijft, krijg je een prachtige gelaagdheid. Hoe kijkt hij naar zichzelf door de ogen van anderen? Hij is een slechte minnaar. Hij is stroef en toch gevoelig. Niet gemaakt voor het leven. Zo lijkt het. De vorm is vaak die van een interview, maar Coetzee experimenteert ook. Er is weinig tot geen actie, en toch blijft het ontzettend boeiend.
Wat een schrijver.