Gelezen door: Hilde van Looveren (13 boeken)
Citaat: "'Hoe heet ge?' vraagt hij vaderlijk. 'Nee ,niet met uw echte naam, maar ik moet u toch iets kunnen noemen?'
'Kitty.'
'Lieve Kitty. Zoals dat dagboek...'
'Wat?'
'Lieve Kitty, wilt ge echt dat ik u mijn leven vertel?'
Opeens weet ze het. Ze weet opeens wat haar zo bevreemdt. Zijn taal. Altijd probeert ze een klant zo snel mogelijk aan de praat te krijgen. Op de een of andere manier stelt het haar gerust als ze zijn taal of zijn accent kan duiden."
Walter van den Broeck is een echte verteller, zo kennen we hem uit eerder werk. In dit boek, dat verraderlijk snel leest, doet hij uit de doeken hoe de stokoude Ruler Marsh, rijkste man ter wereld, zijn hebben en houden (de geldbeurs en zijn eigen wolkenkrabber, de 'Marshtower', in het bijzonder) in Manhattan van de ene op de andere dag achter zich laat en naar de Kempen reist.
Zijn vertrek zorgt voor een immense chaos, en zijn verblijf in België al evenzeer.
Het verhaal is doorspekt met (volgens de auteur toevallige, verzonnen) verwijzingen naar actuele feiten en namen, de parachutemoord van enkele jaren geleden als meest opvallende voorbeeld. Het verhaal is, zoals gezegd, zeer genietbaar, maar het einde stelt teleur; niet alle vragen zijn opgelost, hoe het nu precies met Ruler Marsh (en anderen) afloopt, blijft mysterieus. Een gemiste kans, vind ik.
|
Reacties (2)Delen
|
2 reacties:B.Vancraen op 8 augustus 2010:
Een gemiste kans? Dat slaat dan wel op Hilde van Looveren en W. Govaerts zelf. De eerste is teleurgesteld omdat niet alle vragen zijn opgelost (zijn alle vragen in je leven dat dan wel, Hilde?), de tweede omdat de roman wemelt van de personages waarmee niets gebeurt (heb jij dan weet van alles wat er gebeurt met alle mensen die vandaag je pad hebben gekruist, W.?) En waar haalt WG het vandaan dat de financiële crisis het hoofdthema is? De boeken van WVDB ogen altijd makkelijker dan ze zijn. Daarin schuilt juist hun aantrekkelijkheid. Als HVL en WG iets meer oog hadden gehad voor de motto's van o.a. Heidegger en Reve voorin, zouden ze een heel ander boek hebben gelezen. Herlezen? Herkansen?
W. Govaerts op 25 december 2009:
Het boek stelt op meer dan één vlak teleur - ik ben nochtans een fan van WVDB.
Hoewel het hoofdthema de financiële crisis is, en hoe één man daarin de hand heeft, vanuit een doorgedreven wraakgevoel, kom je van de mechanismen van die crisis niets te weten, noch van de visie van WVDB hierop. Een gemiste kans.
Verder wemelt de roman van de personages waarmee niets gebeurt. Dat de auteur dat met de Amerikaanse personages uit New York laat gebeuren, is nog begrijpelijk, gezien het verdere verloop van deze "heimat"-roman. Maar die Brusselse arts aan wie Ruler Marsch opnieuw hoop geeft, had toch beter verdiend!