Naar de vuurtoren

Gelezen door: Rony Borghart (107 boeken)

Citaat: "Toen alle lichten gedoofd waren en de maan was ondergegaan daalde met een fijne regen die op het dak trommelde een immense duisternis neer."

Het verhaal speelt zich af in het vakantiehuis van de familie Ramsay in Schotland. Het koppel heeft 8 kinderen en nodigt telkens vrienden uit om te komen logeren. Het werk bestaat uit 3 delen. Mr. Ramsay is een vrij autoritaire man die verlangt dat iedereens aandacht voortdurend naar hem gaat. Hij doet opzettelijk moeilijk tegen zijn kinderen om hen te harden in het leven. Deel 1. James, de jongste, een kleuter nog, wil graag naar de vuurtoren die op een eiland voor het huis staat. Zijn moeder belooft hem dat ze de volgende dag zullen gaan maar de vader blokt dit onmiddellijk af met de mededeling dat dit niet zal doorgaan omdat het weer daarvoor te slecht zal zijn. In dit deel worden de personages en hun karakters uitgediept, onder andere door associatieve gedachtegangen van iedereen over iedereen. In deel 2 sterven enkele personen (Mrs. Ramsay, Prue, Andrew,..) zonder dat daar aandacht aan besteed wordt, het zijn mededelingen. Het huis vervalt door langdurige leegstand en herrijst om in deel 3 opnieuw tot leven te komen. Deel 3. 10 jaar later gaan de vader, James (nu 16 jaar) en zijn zus Cam per zeilboot naar de vuurtoren, dik tegen de zin van de 2 adolescenten. Ze haten de stugge, autoritaire vader. Terwijl ze varen herbegint de schilderes Lily Briscoe in de tuin het schilderij dat 10 jaar terug mislukt is. Zij mijmert ondertussen en haar gedachten gaan terug naar Mrs. Ramsey, Charles Tansley, Mr. Carmichael en de anderen. Bij aankomst aan de vuurtoren krijgt James eindelijk het compliment van zijn vader waar hij al die jaren naar heeft gesnakt. Het boek bestaat uit 3 delen en heeft een | - | Hvorm. In “Deel 1”, “Het raam”, wordt één dag voor WO I in het vakantiehuis beschreven (151 pagina’s), In “Deel 2”, “De tijd gaat voorbij”, verloopt 10 jaar in nauwelijks 23 bladzijden en “Deel 3”,” De vuurtoren” gaat het weer over 1 dag in het vakantiehuis na WO I. Een heel merkwaardige structuur. Het is een aaneenrijging van schitterende zinnen in een modernistische roman zonder noemenswaardig plot. Mijns inziens was het haar bedoeling niet om een verhaaltje te vertellen. Zij wilde karakters presenteren. Er is trouwens een duidelijke parallel met haar persoonlijk leven. Ook haar vader was een autoritaire intellectueel die alle aandacht op zijn persoontje wilde richten, ook haar moeder was een “Angel of the house” die vroeg overleden is. In deel 2 suggereert Woolf de voortgang van de tijd aan de hand van de wind, de golven, de planten en dieren, het geleidelijk verval van het huis. Die 20 pagina’s behoren tot de mooiste die ik tot nu toe gelezen heb. Pure poëzie.