Gelezen door: Katja Feremans (74 boeken)
Citaat: "Ik besta geheel uit poses, zoals langzamerhand wel duidelijk zal zijn. Daarin ben ik misschien niet de enige, misschien geldt het min of meer voor ieder mens, ik weet het niet en het kan me niet schelen. Wat ik wel weet is dat ik puur façade ben omdat ik mijn leven lang het besef of zelfs alleen maar de illusie heb gekoesterd voortdurend geobserveerd, voortdurend in de gaten gehouden te worden; wandel naar de achterkant en je vindt alleen wat zaagsel, wat gammele schoorbalken en een verwarde dradenmassa."
De schrik slaat de oude en gerenommeerde literatuurwetenschapper Axel Vander om het hart wanneer de Ierse studente Cass Cleave hem schrijft dat ze een en ander heeft achterhaald over zijn verleden in het Belgiƫ van de Tweede Wereldoorlog. Hoeveel zou ze werkelijk van zijn voorgeschiedenis afweten?
Hij nodigt haar uit naar Turijn waar hij zelf voor een congres heen moet. Wanneer hij merkt dat de mysterieuze briefschrijfster geestesziek is, neemt zijn angst voor een mogelijke publieke ontering af. Axel raakt zelfs gehecht aan de vrouw die hem bewondert voor zijn eruditie en zijn dochter zou kunnen zijn. Hij ziet gaandeweg in haar de laatste kans om zichzelf te worden. Nadat hij door een beroerte getroffen wordt en het bed moet houden komen ze nader tot elkaar in hun gedeelde hotelkamer.
Beetje bij beetje onthult Axel zijn geconstrueerde identiteit en zijn worsteling met vragen als: wat gebeurt er met je eigenheid wanneer (oorlogs)omstandigheden je ertoe dwingen de naam van een ander aan te nemen? Neem je daarmee ook de plek van die ander in? Ben je met andere woorden verplicht de verantwoordelijkheid van die ander zijn daden en zienswijzen te accepteren?
Dit lyrisch vertelde verhaal gaat over een extreme maskerade. Toch doet het je zelf ook stilstaan bij wat je als je eigen stem en persoon ervaart.
|
Reacties (0)Delen
|