Gelezen door: André Oyen (3553 boeken)
Een vrouw is een man om wie ze heel veel gaf, om een of andere, niet nader toegelichte, reden verloren. Om dit verlies te kunnen verwerken gaat ze naar een klein dorp en verplaatst ze zich ook naar de middeleeuwen, namelijk naar het jaar 1410. We komen niet echt te weten of de vrouw het hele verhaal echt beleeft, ze het droomt of dat ze misschien aan hallucinaties lijdt. Het verhaal op zich heeft inderdaad alles in zich om die laatste veronderstelling waar te maken.
De melaatse en zijn metgezellen is een vreemd boek dat doet denken aan de films van Ingmar Bergman en Luis Buñuel. Beide cineasten hadden eveneens een haat-liefdeverhouding met religie en ze kenden net als Julia Blackburn nauwelijks een grens tussen droom en werkelijkheid. Bij Bergman staat me vooral Nattvardgästerna (Avondmaalsgasten) uit 1962 voor ogen en bij Buñuel is dat Viridiana uit 1961.
Net als beide roemruchte heren weet ook Julia Blackburn de meest vreemde personages en situaties door poëzie, in haar geval de poëzie van het woord, een magische uitstraling te geven. De melaatse en zijn metgezellen is een zeer mooie en degelijk opgebouwde roman rond het ontsnappen uit de dagdagelijkse werkelijkheid die soms te belastend wordt.
|
Reacties (0)Delen
|