De kleine vreemdeling

Gelezen door: Karla (73 boeken)

Groot-Brittanië. De Tweede Wereldoorlog is net afgelopen. Een oud, onderkomen landhuis met bijhorende excentrieke bewoners prikkelt de verbeelding van onze verteller, een huisarts van eenvoudige afkomst. Als kind werd hij al verliefd op dit prachtige landgoed, toen nog in volle glorie. Nu wordt hij opgeroepen voor een zieke dienstbode en vanaf dan is hij er kind aan huis en vertelt hij ons bijna 500 bladzijden lang over het verval, de waanzin en hysterie waarmee de sterk verarmde adelijke familie voortdurend geconfronteerd wordt.
Het is snel duidelijk dat hij zelf niet gespaard zal blijven en dat hij door zijn sterke betrokkenheid ook zal meegezogen worden in het familieverhaal. De constante, subtiele dreiging van naderend onheil, de spookachtige sfeer, het wat archaïsche taalgebruik: het draagt allemaal bij tot het leesplezier van deze lijvige roman.

Als liefhebber van de ‘gothic’ griezelverhalen van Edgar Allan Poe en Wuthering Heights<:i> van Emily Bronte, kreeg ik soms een gevoel van déjà vu. Sarah Waters slaagt er namelijk in om de sinistere, intense sfeer van deze klassiekers nieuw leven in te blazen. Want dit is zeker geen klassieke griezelroman of een ordinair spookverhaal. Je kan De kleine vreemdeling namelijk ook beschouwen als een knappe metafoor voor de maatschappelijke veranderingen in het Naoorlogse Groot-Brittanië met de teloorgang van de oude adel, vervagende klassenverschillen, oorlogstrauma’s en een verloren evenwicht.

De auteur verpakt dit allemaal in een sterke psychologische literaire thriller met rake observaties van de verschillende karakters, rijk gelaagd en met een spanning die in een rustig tempo opgebouwd wordt naar een waanzinnige climax.

 | Reacties (1)Delen |
1 reacties:
Rudy Blom op 26 juli 2010:
Ik heb dit boek in een paar dagen verslonden. Heerlijk weglezend, dit maakt de auteur zo uniek. Telkens weer brengt ze je in een sfeer die authentiek is, en je doet wegdromen. De vergane glorie van een landhuis, waarvan niet alleen het gebouw maar ook zijn bewoners stilaan in verval raken. Dit boek roept om een verfilming. Sarah Waters behoort tot het beste van de Engelse literatuur.